Korupcja w sporcie

Mowa o art 296b Kodeksu karnego (dalej k.k.).

Art. 296b został dodany do kodeksu karnego przez ustawę z 13 czerwca 2003 roku, o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 111, poz. 1061).

Artykuł ten w §1 stanowił że ten kto, organizując profesjonalne zawody sportowe lub w nich uczestnicząc, przyjmuje korzyść majątkową lub osobistą albo jej obietnicę w zamian za nieuczciwe zachowanie, mogące mieć wpływ na wynik tych zawodów, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5§2 określał, że tej samej karze podlega, kto w wypadkach określonych w §1 udziela albo obiecuje udzielić korzyści majątkowej lub osobistej. Z §3 wynikało, iż w wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu określonego w §1 lub §2 podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Kolejny, 4 paragraf zawierał klauzulę depenalizacyjną, wskazując, że nie podlega karze sprawca przestępstwa określonego w §2 albo w §3 w związku z §2, jeżeli korzyść majątkowa lub osobista albo ich obietnica zostały przyjęte, a sprawca zawiadomił o tym fakcie organ powołany do ścigania przestępstw i ujawnił wszystkie istotne okoliczności przestępstwa, zanim organ ten o nim się dowiedział.

Przedmiotem ochrony w art. 296b było, zapewnienie, aby zawody sportowe przebiegały w warunkach uczciwej rywalizacji. Miał on na celu wyeliminowanie oddziaływań wpływających na wynik zawodów przez udzielenie lub przyjęcie korzyści majątkowej lub osobistej.

Zobacz również: Jakie uprawnienia wynikają dla mnie jako oskarżonego z prawa do obrony?

Ułomność omawianej regulacji wynikała z faktu, iż sprawcą przestępstwa opisanego w art. 296b mógł być tylko podmiot organizujący profesjonalne zawody sportowe lub uczestniczący w takich zawodach. Było to zatem przestępstwo indywidualne.

Zachowanie się sprawcy przestępstwa opisanego w art. 296b§1 k.k. mogło się realizować w praktyce poprzez zjawisko określane potocznie jako tzw. sprzedanie meczu itp. Dopuścić się tego mogli zarówno organizatorzy imprezy sportowej, jak i sami zawodnicy uczestniczący w zawodach. §2 obejmował swym zakresem osoby obiecujące udzielić tymże organizatorom lub uczestnikom imprezy sportowej korzyści majątkowej lub osobistej.

Ustawa o sporcie została uchwalona przez parlament w dniu 25 czerwca 2010 roku (Dz. U. z roku 2010 nr 127, poz. 857) zaś w życie weszła 4,5 miesiąca później tj. 16 października 2010 roku. Ustawa ta uchyliła wskazany wyżej przepis art. 296b k.k. w zamian wprowadzając rozbudowane regulacje prawno – karne, stanowiące realną odpowiedź na wyzwania jakie w tym zakresie stoją przez organami ścigania oraz sądownictwem.

Zobacz również serwis: Sprawy karne