Czy stalking ścigany jest na wniosek pokrzywdzonego?

Nowelizacja kodeksu karnego

Od kiedy weszła w życie nowelizacja kodeksu karnego (6 czerwca 2011 roku), która wprowadziła art. 190a, uporczywe nękanie innej osoby stało się przestępstwem. Jeżeli osoba jest ofiarą złośliwego i stałego prześladowania (czy to telefonicznie, korespondencyjnie czy osobiście, np. jest śledzona), może złożyć wniosek o ściganie przestępcy.

Ściganie przestępstwa stalkingu (takim mianem określa się uporczywe nękanie innej osoby) odbywa się wyłącznie na wniosek pokrzywdzonego. Oznacza to, że bez naszej inicjatywy przestępca nie zostanie ujęty i ukarany.

Zobacz serwis: Sprawy karne

Ściganie na wniosek

Niektóre przestępstwa ujęte w kodeksie karnym ścigane są z urzędu, inne – na wniosek pokrzywdzonego. Te drugie dotyczą na ogół bardzo osobistych sfer człowieka (są to np. przestępstwo zgwałcenia, wykonanie zabiegu leczniczego bez zgody pacjenta, naruszenie tajemnicy korespondencji czy kradzież na szkodę osoby najbliższej).

Do przestępstw ściganych na wniosek, jak już zostało wspomniane, należy również stalking. Aby zgłosić popełnienie takiego przestępstwa, należy zawiadomić odpowiednie organy ścigania. Policji, oprócz informacji o popełnieniu przestępstwa potrzebna będzie również zgoda osoby pokrzywdzonej na podjęcie czynności (jeżeli to nie ona zawiadamia o przestępstwie).

Generalnie, wniosek o ściganie powinien mieć formę pisemną i jest składany do protokołu przyjęcia ustnego zawiadomienia o przestępstwie.

Z chwilą złożenia wniosku, postępowanie toczy się z urzędu.

Zobacz serwis: Kodeks karny

Jaka kara za nękanie?

Za uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej, które wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność, Kodeks karny przewiduje karę pozbawienia wolności.

Tej samej karze podlega także ten, kto podszywając się pod inną osobę, wykorzystuje jej wizerunek lub inne jej dane osobowe w celu wyrządzenia jej szkody majątkowej lub osobistej.

Oczywiście, 3 lata więzienia to górna granica wymiaru kary, sąd może wymierzyć karę niższą, a nawet zawiesić jej wykonanie czy warunkowo umorzyć postępowanie.

Jeżeli w następstwie czynów wskazanych powyżej osoba pokrzywdzona targnie się na własne życie, sprawca może zostać skazany nawet na karę 10 lat pozbawienia wolności.

Zobacz: Bezpłatne porady prawne