Ukrywanie majątku - jaka odpowiedzialność?

Obowiązujące w Polsce ustawodawstwo – Kodeks karny z roku 1997 (Dziennik Ustaw 1997 rok, numer 88 pozycja 55, z późniejszymi zmianami) przewiduje penalizację pewnych, określonych w tymże kodeksie form działania osób zadłużonych, mających na celu ochronę ich majątku przed wierzycielami.  Stosowne regulacje zostały zawarte w art. 300-302 kodeksu karnego (dalej k.k.)

I tak art. 300§1 k.k. stanowi, że  ten kto, w razie grożącej mu niewypłacalności lub upadłości, udaremnia lub uszczupla zaspokojenie swojego wierzyciela przez to, że usuwa, ukrywa, zbywa, darowuje, niszczy, rzeczywiście lub pozornie obciąża albo uszkadza składniki swojego majątku, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

Zgodnie z §3 wspomnianego artykułu, jeżeli czyn określony w §1 wyrządził szkodę wielu wierzycielom, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

Kolejny, 4 paragraf stanowi, iż o ile pokrzywdzonym nie jest Skarb Państwa, ściganie przestępstwa określonego w §1 następuje na wniosek pokrzywdzonego.

Na czym więc polega przestępstwo określone w art. 300§1 k.k.?

W jaki sposób można popełnić przestępstwo?

W skład strony przedmiotowej czynu zabronionego z art. 300§1 k.k. wchodzą następujące elementy:

• czynności sprawcze mające postać: usuwania, ukrywania, zbywania, darowania, niszczenia, obciążania i uszkadzania
• okoliczności towarzyszące realizacji czynu przestępnego a mianowicie grożąca niewypłacalność lub upadłość sprawcy
• skutek w postaci: udaremnienia lub uszczuplenia zaspokojenia wierzyciela przez sprawcę czynu

Zobacz również serwis: Kodeks karny

Udaremnienie lub utrudnienie egzekucji jest w omawianym przypadku spowodowane przez odpowiednie działania sprawcy skierowane wobec składników jego majątku, które wymieniony:

• usuwa – co oznacza czynność pozbycia się składników majątku polegające na zmianie lokalizacji tych składników. Dotyczyć to może zarówno rzeczy – które sprawca przekazuje na przechowanie innym osobom, jak też środki finansowe – wobec których sprawca dokonuje czynności przelewu
• ukrywa – co w przypadku rzeczy materialnych oznacza uczynienie ich niedostępnymi dla osób zainteresowanych (fizyczne ukrycie) zaś w przypadku praw majątkowych, poprzez zatajenie istnienia takowych np. swoich roszczeń wobec osób trzecich np. wierzytelności, depozytu.
• zbywa – co zarówno w przypadku rzeczy materialnych jak i praw majątkowych oznacza trwałe wyłączenie składników majątku z jego masy, np. poprzez zawarcie umowy sprzedaży
• daruje – co zarówno w przypadku rzeczy materialnych jak i praw majątkowych oznacza objęcie ich umową cywilno-prawną uregulowaną w art. 888-903 kodeksu cywilnego. W umowie darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Warto zauważyć, że może oznaczać także zrezygnowanie z odebrania od innej osoby składników majątkowych
• niszczy – co odnosi się wyłącznie do rzeczy materialnych a polega na unicestwieniu rzeczy, które uniemożliwia wykorzystanie jej zgodnie z posiadanymi pierwotnie właściwościami i przeznaczeniem
• obciąża – co zarówno w przypadku rzeczy materialnych jak i praw majątkowych oznacza działanie prowadzące do obniżenia ich wartości ekonomicznej np. kredyt, hipoteka, zastaw,
• uszkadza – co odnosi się wyłącznie do rzeczy materialnych a polega na istotnym naruszeniu ich substancji, skutkującym niemożliwością wykorzystywania rzeczy zgodnie z przeznaczeniem.

Przestępstwo z art. 300§1 k.k. może być popełnione w czasie faktycznej niewypłacalności lub upadłości albo też w okresie kiedy staje się realne ich wystąpienie.

Zgodnie z art. 10 ustawy z 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (tekst jedn. Dz.U z 2009 r. Nr 175, poz. 1361) upadłość ogłasza się w stosunku do dłużnika, który stał się niewypłacalny. Dłużnika uważa się za niewypłacalnego, jeżeli nie wykonuje swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych zaś dłużnika będącego osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, uważa się za niewypłacalnego także wtedy, gdy jego zobowiązania przekroczą wartość jego majątku, nawet wówczas, gdy na bieżąco te zobowiązania wykonuje.

W art. 300§2 k.k. ustawodawca spenalizował tzw. udaremnienie egzekucji. Czy ten popełniany jest przez dłużnika który, w celu udaremnienia wykonania orzeczenia sądu lub innego organu państwowego, udaremnia lub uszczupla zaspokojenie swojego wierzyciela przez to, że usuwa, ukrywa, zbywa, darowuje, niszczy, rzeczywiście lub pozornie obciąża albo uszkadza składniki swojego majątku zajęte lub zagrożone zajęciem.

Sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Zobacz również: Zasady wymiaru kary przez sąd