Alimenty za granicą

Dłużnik alimentacyjny ma prawo przez tzw. Realsplitting do podatkowego uwzględnienia płaconych alimentów. Alimenty są w tym przypadku uwzględniane przy podatku dochodowym jako wydatek nadzwyczajny (Sonderausgabe w sensie § 10 ustawy o podatku dochodowym; Einkommenssteuergesetz, skrót EStG). Z drugiej strony osoba uprawniona do alimentów zobowiązana jest do opodatkowania alimentów jako dochód w sensie § 10 ust. 1 a nr 1 EStG).

Prawo włoskie przewiduje obowiązek utrzymywania i wychowywania dzieci przez obojga rodziców proporcjonalnie do posiadanych środków i możliwości zarobkowych. Artykuł 155 włoskiego kodeksu cywilnego (stosowany również w przypadku, kiedy rodzice nie są małżeństwem) chroni prawo dzieci do pozostania w mieszkaniu.

Wysokość alimentów dla małoletnich dzieci określa tzw. Düsseldorfer Tabelle. Miarodajna jest przy tym miesięczna wysokość dochodu osoby zobowiązanej do alimentacji netto i wiek dziecka. Chodzi tutaj tylko o rodzica, który zobowiązany jest do płacenia alimentów. Rodzic, który opiekuje się i wychowuje małoletnie dziecko jest zwolniony od płacenia alimentów.

Zgodnie z nowymi unijnymi przepisami, dzieci w całej Unii Europejskiej będą szybciej otrzymywać świadczenia alimentacyjne w przypadku rozpadu rodziny.

Regulacja prawna dotycząca alimentów zawarta jest w belgijskim kodeksie cywilnym. Obowiązek alimentacyjny jest narzucony z mocy samego obowiązującego prawa. Polega na tym, że jedna osoba ma obowiązek dostarczać drugiej osobie pomoc niezbędną do życia.

Polacy zamieszkujący w Wielkiej Brytanii mogą ubiegać się o alimenty, wyliczane przez tamtejszą rządową agencję - Child Support Agency.

Niemieckie sądy rodzinne stosują przy ustalaniu wysokości alimentów dla dzieci tzw. Düsseldorfer Tabelle. Wysokość alimentów zależna jest od dochodów netto dłużnika alimentacyjnego i wieku dziecka. Tabela ta została wprowadzona już w 1964 roku. Celem jej jest standaryzacja ustalania wysokości alimentów.

Dla ochrony praw osoby, która z powodu nie obecności nie może prowadzić swoich spraw, a nie ma pełnomocnika – ustanawia się kuratora.

Gdy dłużnik alimentacyjny wyjechał z Polski już po wydaniu wyroku zasądzającego alimenty egzekucja odbywa się w kraju Unii, w którym przebywa.