Dodatek pielęgnacyjny do emerytury

Dodatek pielęgnacyjny przyznawany jest na podstawie orzeczenia lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. W orzeczeniu lekarz stwierdza całkowitą niezdolność do pracy i niezdolność do samodzielnej egzystencji.

Za osobę całkowicie niezdolną do pracy należy uznać osobę, która utraciła zdolność do jakiejkolwiek pracy. Natomiast niezdolność do samodzielnej egzystencji ma miejsce w przypadku naruszenie sprawności organizmu, które powoduje konieczność stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych.

Emeryt, który ukończył 75 lat dodatek pielęgnacyjny otrzyma z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z urzędu.

Kiedy dodatek nie przysługuje

Dodatku pielęgnacyjnego nie otrzyma emeryt który przebywa w zakładzie opiekuńczo leczniczym lub w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym. Jest jednak jeden wyjątek emerytowi, który przebywa poza zakładem opiekuńczo leczniczym lub zakładem pielęgnacyjno-opiekuńczym przez okres dłuższy niż dwa tygodnie w miesiącu otrzyma dodatek pielęgnacyjny.

Zobacz również: Wyrównanie emerytury

Dodatek to nie zasiłek

Często emeryci mylą dwa pojęcia dodatku i zasiłku pielęgnacyjnego. Oba te pojęcia nie mogą być stosowane zamiennie. Dodatek pielęgnacyjny przysługuje emerytowi, jeśli został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy oraz samodzielnej egzystencji albo ukończyły wiek 75 lat.

Polecamy: Podróże służbowe. Rozliczenia podatkowe w firmie

Zasiłek pielęgnacyjny przyznawany jest w celu częściowego pokrycia wydatków związanych z koniecznością zapewnienia osobie niepełnosprawnej opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji. W związku z tym świadczenie przysługuje niepełnosprawnemu dziecku do 16 roku życia. Zasiłek może otrzymać również osoba niepełnosprawna, która ukończyła 16 lat i ma orzeczoną niepełnosprawność w stopniu znacznym, lub osoba niepełnosprawna, która ukończyła 16 lat i ma orzeczoną niepełnosprawność w stopniu umiarkowanym, pod warunkiem że niepełnosprawność powstała w wieku do ukończenia 21 roku życia, przy czym nie ma stopień niepełnosprawności. Osobie, która ukończyła 75 lat życia przysługuje również zasiłek pielęgnacyjny.

Dodatek pielęgnacyjny wypłaca ZUS, natomiast zasiłek pielęgnacyjny wypłaca wójt burmistrz lub prezydent. Oba świadczeni przyznawane są na podstawie różnych ustaw, zasiłek wypłacany jest na podstawie ustawy o świadczeniach rodzinnych, natomiast dodatek na podstawie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Osoba uprawniona do dodatku pielęgnacyjnego nie otrzyma prawa do zasiłku pielęgnacyjnego.

Podstawa prawna: Art. 75 Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Z 2009 r. Nr 153, poz. 1227.)

Ustawa z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2006 r. nr 139, poz. 992 z późn. Zm.)

Zobacz również serwis: Emerytury