Jak prawidłowo delegować pracownika?

Sytuację wysyłania pracownika za granicę regulują zarówno przepisy prawa krajowego jak i prawa wspólnotowego, także regulacje zawarte w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zasada miejsca wykonywania pracy

Zasadą jest, że osoby aktywne zawodowo państw członkowskich mogą podlegać w tym samym okresie zabezpieczeniu społecznemu wyłącznie w jednym państwie. Przyjmuje się, że jest to państwo, w którym faktycznie świadczona jest praca (zasada miejsca wykonywania pracy).

Dla podlegania zabezpieczeniu społecznemu nie ma znaczenia ani miejsce zamieszkania pracownika ani siedziba pracodawcy.

Pracownicy delegowani

Pracownicy delegowani tzn. ci, którzy w ramach swojej umowy o pracę przejściowo wykonują prace/określone zadania poza stałym miejscem pracy na polecenie pracodawcy, stanowią grupę traktowaną wyjątkowo. Mimo wykonywania pracy w innym państwie nadal mogą podlegać polskiemu systemowi zabezpieczenia społecznego. Formalną podstawą jest formularz A1, który pozwala pracownikowi delegowanemu (i osobom pozostającym na jego utrzymaniu) na pozostanie w systemie zabezpieczenia społecznego kraju pochodzenia. Delegowanie takie nie powinno przekraczać okresu 24 miesięcy, a strony umowy zobowiązane są do przestrzegania określonych warunków.

Łączna długość okresu, w którym można pracować w innym kraju i jednocześnie pozostać ubezpieczony w systemie swojego kraju, nie może przekroczyć 2 lat.

Przedsiębiorca świadczący usługi zagraniczne powinien prowadzić w Polsce znaczną część działalności, co oceniane jest przez pryzmat m.in. liczby zatrudnianych pracowników, miejsca zarejestrowanej siedziby oraz obrotów osiąganych przez zatrudniającego w każdym z państw. W okresie delegowania musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy pracodawcą a delegowanym pracownikiem, którego podstawą jest umowa o pracę.

Zobacz również: Wynagrodzenie pracownika podczas delegacji

Wprowadzone zmiany:

Dyrektywa wdrożeniowa ma na celu wzmocnienie przepisów obecnie obowiązujących, tym samym wzmocnienie ochrony praw pracowników oraz utrudnienie obchodzenia przepisów przez nieuczciwych pracodawców.

1. Fakultatywna odpowiedzialność solidarna. Konstrukcja ta polega na tym, że w sytuacji gdy podwykonawca nie wywiąże się z obowiązków wobec pracownika, odpowiada także główny wykonawca.

Podwykonawca nie wypłaca pracownikom delegowanym należnego wynagrodzenia. Do jego wypłaty zobowiązany jest główny wykonawca.