Zadośćuczynienie za zmarnowany urlop

Oznacza to, że oprócz odszkodowania za szkody majątkowe poniesione przez turystów w wyniku nieprawidłowego wykonania lub niewykonania umowy przez organizatora turystyki, klient może również domagać się zadośćuczynienia za szkody niemajątkowe (np. stres, negatywne odczucia, straty moralne) związane ze zmarnowanym urlopem.

Podstawą obu żądań może być art. 11a ustawy o usługach turystycznych, zgodnie z którym organizator turystyki odpowiada za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy o świadczenie usług turystycznych.

Co prawda przepis ten nie wskazuje bezpośrednio na możliwość żądania zadośćuczynienia za szkody niemajątkowe, ale o takiej możliwości przesądził wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z 2002 r. (sygn. C-168/00)

Zgodnie z nim art. 5 dyrektywy 90/314 o podróżach turystycznych, na podstawie której była tworzona polska ustawa o usługach turystycznych, daje możliwość również żądania zadośćuczynienia za szkody moralne wynikłe z niewykonania umowy przez biuro podróży.

Dla polskich turystów oznacza to, że sądy oceniając zasadność roszczeń na podstawie niniejszej ustawy będą musiały oceniać ją zgodnie z założeniami tejże dyrektywy. A jak przesądził ETS, na jej podstawie dochodzenie zadośćuczynienia jest możliwe.

Zobacz również serwis: Konsument w sądzie

Możliwość dochodzenia zadośćuczynienia jest istotnym udogodnieniem dla turystów. W przypadku odszkodowania turysta musi wykazać, iż w związku z niewykonaniem lub nieprawidłowym wykonaniem umowy przez biuro podróży poniósł określone szkody majątkowe. W przypadku odwołania wycieczki (jeżeli nie wiąże się to z dodatkowymi kosztami takimi jak organizowanie powrotu do domu na własną rękę) często takie szkody nie mają miejsca.

Inaczej wygląda sprawa roszczeń o zadośćuczynienie. Jest to sposób rekompensaty wyrządzonej krzywdy i nie wiąże się z ponoszeniem szkody materialnej.

Jan wykupił wycieczkę do Grecji. Z winy biura podróży wycieczka została jednak odwoła tuż przed odjazdem, w wyniku czego Jan cały urlop przesiedział w domu. Na tej podstawie może on domagać się zadośćuczynienia za szkody niematerialne związane ze zmarnowaniem wakacji. 

Zobacz również serwis: Konsument - turystyka