Jak bronić się przed groźbami karalnymi?

Zgodnie z art. 190 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553 ze zm.) kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego. Warto pamiętać, że każdorazowo ostatecznie to sąd będzie oceniał, czy nasza obawa spełnienia groźby była uzasadniona. Jeśli więc decydujemy się na przekazanie sprawy do organów ścigania musimy mieć na uwadze fakt, że na samym początku weryfikacji zostanie poddany fakt, jak bardzo baliśmy się groźby i czy faktycznie ta obawa była w pełni uzasadniona.

Zobacz również: Skąd wziąć zaświadczenie o niekaralności?

Przestępstwo groźby karalnej

Poniżej elementy przestępstwa, które muszą być spełnione łącznie:

Groźba zazwyczaj polega na słownej zapowiedzi dokonania jakiejś czynności (np. agresywny sąsiad wykrzykuje, że jeśli nasze dzieci jeszcze raz wejdą na jego podwórko, to będzie do nich strzelał z wiatrówki). Może też dotyczyć sytuacji, w których sprawca wykonuje określone gesty (np. przystawia nam nóż do gardła) lub wykazuje gotowość do pewnych działań (np. współlokator zbliża się z otwartym ogniem do łatwopalnych przedmiotów, jak zasłony, pościel, itp.), a także przekazuje pewne informacje za pośrednictwem osób trzecich w zamiarze ich przekazania zainteresowanemu (np. listy zawierające pogróżki).

Groźba nie musi być spełniona natychmiast – może być spełniona nawet w odległej przyszłości.

Popełnieniem przestępstwa są jedynie takie groźby, które po ich spełnieniu rodziłyby odpowiedzialność za popełnienie przestępstwa.

Grożenie pozbawieniem życia, pobiciem, kradzieżą jest groźbą karalną, ale na przykład grożenie popełnieniem wykroczenia (uszkodzeniem jakiejś rzeczy o niewielkiej wartości), czy deliktu cywilnego (niedotrzymania warunków umowy) nie będzie skutkować poniesieniem odpowiedzialności karnej z tego przepisu.

Groźba musi być skierowana w stronę ofiary lub osoby dla niej najbliższej. Musi nastąpić na szkodę ofiary lub szkodę osoby najbliższej. Grozić może mąż żonie, że pobije ją, albo, że pobije ich dzieci. W obu przypadkach mamy do czynienia z groźbą karalną.

Groźba powinna wzbudzać obawę spełnienia, czyli ofiara ma podstawy, aby obawiać się spełnienia groźby. Jest to obawa subiektywna, czyli mówimy o indywidualnym samopoczuciu jednostki. Nie ma więc groźby karalnej w przypadku, gdy sąsiad grozi nam, że zbombarduje nasz dom z samolotu, jeśli nie ma samolotu, licencji pilota czy bomby. Nie ma także groźby karalnej jeśli sąsiad wymachuje w naszym kierunku bronią, ale nie wzbudza to naszej obawy, bo jesteśmy przekonani, że jest to pistolet na wodę.

Zobacz również: Zmiany w postępowaniu karnym w 2015 roku