Będą zmiany w ustawie o usługach płatniczych

Zobacz: Nowelizacja ustawy o usługach płatniczych w 2017 r.

Nowelizacja została podyktowana przede wszystkim koniecznością pełnego zaimplementowania do polskiego porządku prawnego postanowień tzw. drugiej dyrektywy o pieniądzu elektronicznym (dyrektywa 2009/110). Termin na implementację tego aktu minął 30 kwietnia 2011 roku. Większość planowanych zmian jest związana z zagadnieniami dotyczącymi pieniądza elektronicznego. Projekt zawiera jednak również propozycje, które wykraczają poza ten zakres. Niektóre z nich mogą mieć bardzo duże znaczenie praktyczne. Poniższy tekst opisuje najważniejsze zmiany zawarte w projekcie nowelizacji z 23 stycznia 2012 roku.

1. Unifikacja regulacji. Jednoznacznie pozytywnie należy odnieść się do proponowanego rozwiązania polegającego na zawarciu w ustawie o usługach płatniczych praktycznie wszystkich regulacji dotyczących usług płatniczych. W praktyce oznacza to uchylenie ustawy o elektronicznych instrumentach płatniczych. Wielokrotnie sygnalizowano, iż sytuacja, w której część systemowo istotnych regulacji znajduje się poza ustawą o usługach płatniczych, może w praktyce prowadzić do powstania wątpliwości interpretacyjnych. 

Zobacz: Konsekwencje utraty uprawnień przez partnera w spółce

2. Regulacje w obszarze pieniądza elektronicznego. Zmiany ustawy o usługach płatniczych (u.u.p.) związane z implementacją drugiej dyrektywy o pieniądzu elektronicznym ustalają niezwykle istotne zasady regulacyjne związane z wydawaniem pieniądza elektronicznego, rozszerzając znacząco dotychczasowy krąg podmiotów, które były uprawnione do prowadzenia tego typu działalności. Można wręcz zaryzykować twierdzenie, iż w obliczu treści art. 4 ust. 11 u.u.p.  (w brzmieniu proponowanym przez nowelizację) zakres podmiotów mogących wydawać, wykupywać oraz rozliczać pieniądz elektroniczny jest formalnie nieograniczony (wbrew zawartemu w uzasadnieniu nowelizacji twierdzeniu o zamkniętej liście takich podmiotów). Nowelizacja przewiduje bowiem trzy różniące się skalą sposoby działalności w obszarze pieniądza elektronicznego. Do wydawania pieniądza elektronicznego w najwęższym zakresie (na warunkach określonych w art. 142 l u.u.p. w wersji proponowanej przez nowelizację) będzie uprawniony każdy podmiot.  W nieco szerszym zakresie będą do tego uprawnione (bez konieczności uzyskiwania dodatkowych zezwoleń) instytucje płatnicze. W pełnym zakresie będą natomiast mogli dokonywać czynności związanych z pieniądzem elektronicznym pozostali dostawcy usług płatniczych wskazani w art. 4 ust. 2 u.u.p. (z wyłączeniem biur usług płatniczych, które będą mogły świadczyć usługi związane z pieniądzem elektronicznym w najwęższym zakresie).