Jaka jest minimalna powierzchnia celi mieszkalnej

Zasada ogólna, dotycząca minimalnej powierzchni celi mieszkalnej jaka powinna przypadać na jednego osadzonego:

Powierzchnia w celi mieszkalnej, przypadająca na jednego skazanego, powinna wynosić nie mniej niż 3m². Przedstawiona norma dotyczy wszystkich skazanych bez względu na rozmiar odbywanej kary, czy uprzednią karalność. Podany metraż to absolutne minimum, które jest jednym z najniższych w całej Unii Europejskiej. Europejski Komitet Zapobiegania Torturom, po przeprowadzonych w 1996, 2000 i 2004 roku wizytacjach polskich zakładów karnych i aresztów śledczych, nieustannie zaleca, by powierzchnia celi mieszkalnej na więźnia wynosiła co najmniej 4m².

Dla porównania warto przytoczyć normy obowiązujące w europejskich innych krajach:

• Austria - 6m²,
• Belgia - 9m²,
• Bośnia- Hercegowina - 4m²,
• Cypr - 9,5m²,
• Czechy - 3,5m²,
• Dania - 6-7m²,
• Finlandia - 7m²,
• Grecja - 10m²,
• Hiszpania - 10m²,
• Holandia - 10m²,
• Irlandia - 6-10m²,
• Islandia - 6-10m²,
• Niemcy - 7m²,
• Norwegia – 6-10m²,
• Portugalia - 7m²,
• Turcja - 8-9m²,
• Szkocja - 6-8m²

Pomimo obiektywnie niskich standardów odnośnie omawianej kwestii przepisy przewidują odstępstwo od zasady w określonych przypadkach. Dyrektor zakładu karnego lub aresztu śledczego może umieścić skazanego na czas określony, nie dłuższy niż 90 dni, w warunkach, o których mowa w § 2 zdanie drugie, w celi mieszkalnej, w której powierzchnia przypadająca na skazanego wynosi poniżej 3m², nie mniej jednak niż 2m², w przypadku:

1) wprowadzenia stanu wojennego, wyjątkowego lub klęski żywiołowej, lub w czasie ich obowiązywania;
2) ogłoszenia na terenie położenia zakładu karnego lub aresztu śledczego stanu zagrożenia epidemiologicznego lub stanu epidemii albo wystąpienia w zakładzie karnym lub areszcie śledczym stanu zagrożenia epidemiologicznego lub stanu epidemii - uwzględniając stopień zagrożenia dla życia i zdrowia;
3) konieczności zapobieżenia wystąpieniu innego zdarzenia stanowiącego bezpośrednie zagrożenie dla bezpieczeństwa skazanego albo bezpieczeństwa zakładu karnego lub aresztu śledczego, lub też zapobieżenia skutkom takiego zdarzenia.

Zobacz serwis: Sprawy karne

Dyrektor zakładu karnego lub aresztu śledczego może umieścić skazanego na czas określony, nie dłuższy niż 14 dni, w warunkach, o których mowa w § 2 zdanie drugie, w celi mieszkalnej, w której powierzchnia przypadająca na skazanego wynosi poniżej 3m², nie mniej jednak niż 2m², jeżeli zachodzi konieczność natychmiastowego umieszczenia w zakładzie karnym lub areszcie śledczym nieposiadającym wolnych miejsc w celach mieszkalnych: