Obowiązek naprawienia szkody

Art. 124 § 4 kodeksu wykroczeń przewiduje, iż sąd może orzec obowiązek naprawienia szkody w związku z popełnionym wykroczeniem polegającym na niszczeniu cudzej rzeczy.

Należy ponadto nadmienić, iż obowiązek naprawienia szkody może wystąpić w innych sytuacjach procesowych:

1. przy orzeczeniu kary ograniczenia wolności;
2. przy odstąpieniu od wymierzenia kary (bo przepis ten stanowi, iż wówczas stosuje się wobec sprawcy środek oddziaływania wychowawczego, który ma na celu przywrócenie porządku prawnego lub naprawienie wyrządzonej szkody).

Należy nadmienić, iż orzeczony w wyroku obowiązek naprawienia szkody stanowi tytuł egzekucyjny, a zatem podstawę do ewentualnej egzekucji komorniczej.

Zobacz także: Obowiązek naprawienia szkody (art. 46)

Odnośnie wartości szkody orzeczonej w obowiązku naprawienia szkody należy nadmienić, że jeżeli nie pokrywa ona w całości powstałej szkody, zawsze można uzupełniająco dochodzić jej naprawienia w postępowaniu cywilnym.

Warto również zwrócić uwagę, na to, że w poszczególnych przepisach kodeksu wykroczeń ustawodawca posługuje się zwrotem o orzeczeniu „przywrócenia stanu poprzedniego”. Należy uznać, iż chodzi tutaj również de facto o naprawienie szkody, ponieważ obowiązek naprawienia szkody (zgodnie z niekwestionowanymi poglądami w literaturze prawa karnego i wykroczeń) może polegać zarówno na zapłacie danej kwoty pieniężnej tytułem wyrównania szkody, jak i na działaniu usuwającym (niwelującym) skutki danego działania.

W razie skazania sprawcy za popełnienie wykroczenia z art. 63a kodeksu wykroczeń polegającego na umieszczaniu ogłoszeń w miejscu publicznym do tego nieprzeznaczonym sąd może orzec przepadek przedmiotów stanowiących przedmiot wykroczenie oraz orzec nawiązkę do 1500 zł lub obowiązek przywrócenie stanu poprzedniego.

Zobacz serwis: Wykroczenia