Alimenty nie tylko na dzieci

Czym są alimenty

Obowiązek alimentacyjny polega na dostarczeniu środków utrzymania, w miarę potrzeby również środków wychowania członkom rodziny. Obciąża on rodziców względem dzieci, dzieci względem rodziców i dziadków, ale również rodzeństwo wobec siebie. Obowiązek alimentacyjny dotyczy również świadczeń ponoszonych przez dzieci na rzecz macochy i ojczyma, jeżeli uczestniczyli oni w wychowaniu dziecka, jak i świadczeń rodzeństwa przyrodniego względem siebie. Ze stosunkiem przysposobienia również związany jest obowiązek alimentacyjny. Jednak jeżeli tylko jeden z małżonków przysposobił dziecko, obowiązek ten nie dotyczy drugiego małżonka i członków jego rodziny.

Zobacz: Kiedy odpowiesz za długi małżonka?

Świadczeń alimentacyjnych dochodzić można w pierwszej kolejności od najbliższych członków rodziny, niezależnie od tego, czy dalsi jej członkowie znajdują się w lepszej sytuacji majątkowej. Dopiero, kiedy osoby zobowiązane w bliższej kolejności nie są w stanie spełnić świadczeń alimentacyjnych, lub gdy uzyskanie od takiej osoby świadczeń łączy się z dużymi trudnościami, obowiązek przechodzi na zobowiązanych w dalszej kolejności.

Jaka jest ta kolejność?

Otóż zstępnych obowiązek alimentacyjny dotyczy przed wstępnymi, a wstępnych przed rodzeństwem. Czyli alimentów na dziecko żądamy najpierw od jego ojca lub matki, a dopiero kiedy nie jesteśmy w stanie ich uzyskać, zaczynamy dochodzić ich od dziadków (oczywiście ze strony osoby, która uchyla się od obowiązku alimentacyjnego). W przypadku alimentów dochodzonych od rodzeństwa, możemy się o nie starać, dopiero kiedy rodzice nie są w stanie zadośćuczynić żądaniu.

Obowiązek alimentacyjny nie przechodzi na spadkobierców zobowiązanego.  

Przesłanki alimentów

Podstawową przesłanką przyznania alimentów, jest niedostatek osoby ubiegającej się o alimenty. O niedostatku mówimy, kiedy ktoś nie ma środków potrzebnych na utrzymanie. Niedostatek musi powstać niezależnie od osoby, która znalazła się w złej sytuacji finansowej. Jednak sąd pod uwagę bierze nie tylko sytuację, w jakiej znajduje się osoba, która popadła w niedostatek, ale jej potencjalne możliwości zarobkowe. Nie może być mowy o przyznaniu alimentów osobie, która posiada odpowiednie kwalifikacje zawodowe do uzyskania pracy, jej stan zdrowia jest dobry, znajduje się w wieku w którym potencjalne przekwalifikowanie jest możliwe i może podjąć pracę, jednak tego nie robi.