REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Odwołanie stanu zagrożenia epidemicznego a cudzoziemcy. Terminy, sytuacja prawna obywateli Ukrainy

Subskrybuj nas na Youtube
Dołącz do ekspertów Dołącz do grona ekspertów
Odwołanie stanu zagrożenia epidemicznego. Co z sytuacją cudzoziemców?
ShutterStock

REKLAMA

REKLAMA

Urząd do Spraw Cudzoziemców przypomina, iż z dniem 31 lipca 2023 r. przestaną obowiązywać specjalne rozwiązania dla cudzoziemców wprowadzone w związku z pandemią COVID-19. To skutek odwołania stanu zagrożenia epidemicznego na terytorium Polski.

Odwołanie stanu zagrożenia epidemicznego – skutki dla sytuacji prawnej cudzoziemców

Z obowiązywaniem stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii związanych z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2 wiąże się szereg wciąż obowiązujących przepisów prawa ustanawiających szczególne zasady związane z pobytem cudzoziemców na terytorium Polski. Celem ich wprowadzenia było przede wszystkim przeciwdziałanie negatywnym skutkom obostrzeń w wielu aspektach życia społecznego (trudności w przemieszczaniu się przez granice czy załatwianiu spraw urzędowych), uzasadnionych koniecznością przeciwdziałania rozprzestrzenianiu się wirusa SARS-CoV-2.

Specjalne rozwiązania dotyczą przedłużeń: uprawnień pobytowych cudzoziemców, ważności dokumentów związanych z tymi uprawnieniami oraz terminów na realizację określonych czynności przewidzianych w przepisach prawa. Przepisy w zdecydowanej większości stanowią część tzw. ustawy COVID-19[i] i obejmują:

 1. podstawę do uznania pobytu cudzoziemców na terytorium Polski za legalny z mocy prawa, w sytuacji gdy w dniu 14 marca 2020 r. przebywali w kraju na podstawie krótkoterminowych tytułów pobytowych:

 

  • w ramach ruchu bezwizowego,
  • na podstawie wiz Schengen wydanych przez organy polskie,
  • wiz Schengen lub wiz długoterminowych wydanych przez inne państwa obszaru Schengen,
  • dokumentów pobytowych wydanych przez inne państwa obszaru Schengen,
  • wiz długoterminowych lub dokumentów pobytowych wydanych przez państwa członkowskie Unii Europejskiej, które nie są państwami obszaru Schengen (gdy zgodnie z prawem Unii Europejskiej takie wizy lub dokumenty uprawniają do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 15z1 ust. 1);

 

2. przedłużenie z mocy prawa:

 

  • okresów pobytu i ważności wiz krajowych w przypadkach, gdy ostatni dzień okresu pobytu na podstawie takich wiz przypadałby w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii (art. 15zd ust. 1);
  • upływających w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii okresów ważności zezwoleń na pobyt czasowy (art. 15zd ust. 3);

 

3. przedłużenie z mocy prawa wypadających w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii:

 

  • terminów opuszczenia terytorium Polski, wynikających z art. 299 ust. 6 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach[ii] (art.15zzza);
  • terminów dobrowolnego powrotu określonych w decyzjach o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu (obecnie terminów dobrowolnego wyjazdu), na podstawie art. 315 ust. 1 ustawy o cudzoziemcach (art. 15zzzb);
  • terminów na złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, o przedłużenie wizy lub o przedłużenie pobytu w ramach ruchu bezwizowego (art. 15z);
  • okresów ważności kart pobytu (art. 15z2 ust. 1);
  • okresów ważności tymczasowych zaświadczeń tożsamości cudzoziemca, wydawanych cudzoziemcom na czas trwania postępowań w sprawie udzielenia ochrony międzynarodowej (art. 15z3 ust. 1);
  • okresów ważności dokumentów wydawanych na czas określony obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej, państw Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej oraz członkom ich rodzin, którzy z nimi przebywają lub do nich dołączają: dokumentów potwierdzających prawo stałego pobytu, kart pobytu członka rodziny obywatela UE oraz kart stałego pobytu członka rodziny obywatela UE (art. 15z6 ust. 1);
  • okresów ważności polskich dokumentów tożsamości cudzoziemca (art. 15z6 ust. 3);
  • okresów ważności dokumentów „zgoda na pobyt tolerowany” (art. 15z6 ust. 5).
Ważne

Wszystkie wymienione powyżej przedłużenia oraz podstawy uznania pobytu cudzoziemca na terytorium Polski za legalny (ustanowione w art. 15z1 ust. 1 ustawy COVID-19) ograniczone są w czasie do upływu 30. dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni.

Odwołanie stanu zagrożenia epidemicznego z dniem 1 lipca 2023 r.[iii] spowodowało, że 2 lipca 2023 r. rozpoczęły swój bieg terminy 30-dniowe określone w powyższych przepisach. W konsekwencji z końcem dnia 31 lipca 2023 r. zakończą się okresy przedłużeń oraz pobytu uznawanego za legalny na podstawie ustawy COVID-19 (art. 15z1 ust. 1).

Oprócz zasad związanych ściśle z pobytem cudzoziemców na terytorium Polski, ustawa COVID-19 zawiera również przepisy ustanawiające inne szczególne rozwiązania, które pośrednio mają znaczenie dla obszaru legalności pobytu i są związane z wykonywaniem pracy przez cudzoziemców. Szczególne zasady w tym zakresie to:

  • przedłużenie z mocy prawa wypadających w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii okresów ważności zezwoleń na pracę i przedłużeń zezwoleń na pracę (art. 15zzq ust. 1);
  • przedłużenie z mocy prawa okresu dopuszczalnej pracy na podstawie oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi wpisanego przez powiatowy urząd pracy do ewidencji oświadczeń (art. 15zzq ust. 3);
  • podstawa prawna do wykonywania przez cudzoziemca pracy na innych warunkach niż określone w zezwoleniu na pracę, zezwoleniu na pracę sezonową, oświadczeniu o powierzeniu wykonywania pracy, wpisanemu do ewidencji oświadczeń, lub w jednym z zezwoleń na pobyt czasowy, które określają warunki wykonywania pracy, jeżeli jest to skutek skorzystania przez pracodawcę z możliwości modyfikacji treści stosunku prawnego stanowiącego podstawę wykonywania pracy z uwagi ograniczenia w życiu społecznym spowodowane rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (np. art. 15g ust. 8 – obniżenie wymiaru czasu pracy w warunkach przestoju ekonomicznego)(art. 15z5);
  • szczególny dostęp cudzoziemca do pracy sezonowej[iv] w okresie trwania stanu zagrożenia epidemicznego, stanu epidemii oraz okresu 30-dniowego następującego po odwołaniu ostatniego z tych stanów, bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę sezonową, jeżeli w tym okresie cudzoziemiec posiadał zezwolenie na pracę, zezwolenie na pracę sezonową, przedłużenie zezwolenia na pracę lub przedłużenie zezwolenia na pracę sezonową, lub oświadczenie o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi wpisane do ewidencji oświadczeń (które ważne było po dniu 13 marca 2020 r. lub po tym dniu uprawniało do wykonywania pracy)(art. 15z7).

Odwołanie stanu zagrożenia epidemicznego z dniem 1 lipca 2023 r. spowodowało, że określone powyżej okresy przedłużeń oraz okresy istnienia określonych szczególnych uprawnień w zakresie dostępu do rynku pracy, zakończą się również z końcem dnia 31 lipca 2023 r.

Ponadto, przepisy[v] przewidują także przedłużenie z mocy prawa:

  • okresów ważności Kart Polaka przypadających w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii;
  • terminów na złożenie wniosku o przedłużenie Karty Polaka.

W przypadku jednak tych rozwiązań, stosowne przedłużenia następują do upływu 3 miesięcy po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni. W konsekwencji odwołania stanu zagrożenia epidemicznego z dniem 1 lipca 2023 r., przedłużenia te obowiązują do dnia 2 października 2023 r.

Szczególna sytuacja prawna obywateli Ukrainy

W związku agresją rosyjską na terytorium Ukrainy i wywołanym nią masowym napływem obywateli ukraińskich, przepisami tzw. ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy[vi] (dalej: „ustawa specjalna”) w sposób szczególny uregulowano sytuację prawną obywateli Ukrainy w kontekście zasad ich pobytu na terytorium Polski.

Oprócz ustanowienia ogólnej podstawy pobytu uznawanego za legalny do 4 marca 2024 r. i zapewnienia wiążących się z nią instytucji pomocowych adresowanych do obywateli Ukrainy przybywających od 24 lutego 2022 r. z terytorium państwa swojego pochodzenia w związku z toczącymi się na nim działaniami wojennymi, ustawa specjalna ustanawia również szereg rozwiązań wspierających proces legalizacji pobytu wszystkich przebywających w Polsce obywateli tego państwa. Część z nich stanowi odpowiedniki omówionych powyżej rozwiązań przewidzianych w przepisach ustawy COVID-19.

Należy w tym kontekście wymienić następujące rozwiązania dotyczące przedłużenia:

  • okresów pobytu i ważności wiz krajowych wydanych obywatelom Ukrainy przypadających w okresie od 24 lutego 2022 r. (art. 42 ust. 3a ustawy specjalnej) - odpowiednik przedłużenia okresów pobytu i okresów ważności wiz krajowych przewidzianego w art. 15zd ust. 1 ustawy COVID-19;
  • okresów ważności zezwoleń na pobyt czasowy udzielonych obywatelom Ukrainy przypadających w okresie od dnia 24 lutego 2022 r. (art. 42 ust. 5a ustawy specjalnej) – odpowiednik przedłużenia okresów ważności zezwoleń na pobyt czasowy przewidzianego w art. 15zd ust. 3 ustawy COVID-19;
  • terminów na realizację obowiązku opuszczenia przez obywateli Ukrainy terytorium Polski, wynikającego z art. 299 ust. 6 ustawy o cudzoziemcach przypadających w okresie od dnia 24 lutego 2022 r. (art. 42 ust. 6 ustawy specjalnej) – odpowiednik przedłużenia terminów na realizację obowiązku opuszczenia terytorium Polski przewidzianego w art. 15zzza ustawy COVID-19;
  • terminów dobrowolnego powrotu określonych (obecnie terminów dobrowolnego wyjazdu), określonych na podstawie art. 315 ust. 1 ustawy o cudzoziemcach w decyzjach o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu wydanych wobec obywateli Ukrainy, przypadających w okresie od dnia 24 lutego 2022 r. (art. 42 ust. 7 ustawy specjalnej) – odpowiednik przedłużenia terminów dobrowolnego powrotu (terminów dobrowolnego wyjazdu) przewidzianego w art. 15zzzb ustawy COVID-19;
  • okresów ważności kart pobytu wydanych obywatelom Ukrainy, przypadających w okresie od dnia 24 lutego 2022 r. (art. 42 ust. 8 pkt 1 ustawy specjalnej) – odpowiednik przedłużenia okresów ważności kart pobytu przewidzianego w art. 15z2 ust. 1 ustawy COVID-19;
  • okresów ważności polskich dokumentów tożsamości wydanych obywatelom Ukrainy, przypadających w okresie od dnia 24 lutego 2022 r. (art. 42 ust. 8 pkt 2 ustawy specjalnej) – odpowiednik przedłużenia okresów ważności polskich dokumentów tożsamości przewidzianego w art. 15z6 ust. 3 ustawy COVID-19;
  • okresów ważności dokumentów „zgoda na pobyt tolerowany” wydanych obywatelom Ukrainy, przypadających w okresie od dnia 24 lutego 2022 r. (art. 42 ust. 8 pkt 3 ustawy specjalnej) – odpowiednik przedłużenia okresów ważności dokumentów „zgoda na pobyt tolerowany” przewidzianego w art. 15z6 ust. 5 ustawy COVID-19.

W aktualnym stanie prawnym[vii] przedłużenia te następują do 4 marca 2024 r.

Jeżeli przed 24 lutego 2022 r. obywatel Ukrainy korzystał z danego rozwiązania wynikającego z ustawy COVID-19, w dalszym ciągu może czerpać korzyść z przepisów stanowiących jego odpowiednik w ustawie specjalnej.

Przykład

Obywatel Ukrainy posiada zezwolenie na pobyt czasowy udzielone na okres z datą końcową, która wypadła przed dniem 24 lutego 2022 r. Przepis ustawy COVID-19 (art. 15zd ust. 3) spowodował, że uległo to zezwolenie przedłużeniu poza dzień 24 lutego 2022 r. Zezwolenie to nie zakończy jednak swojej ważności 31 lipca 2023 r. w związku z odwołaniem stanu zagrożenia epidemicznego, tylko z końcem dnia 4 marca 2024 r. (na podstawie art. 42 ust. 5a ustawy specjalnej).

Przykład

Obywatel Ukrainy jest obowiązany opuścić terytorium Polski (na podstawie art. 299 ust. 6 pkt 1 ustawy o cudzoziemcach) i termin 30-dniowy na realizację tego obowiązku zakończył się przed dniem 24 lutego 2022 r. Przepis ustawy COVID-19 (art. 15zzza) spowodował, że termin ten uległ przedłużeniu poza dzień 24 lutego 2022 r. Termin ten nie upłynie jednak 31 lipca 2023 r. w związku z odwołaniem stanu zagrożenia epidemicznego, tylko z końcem dnia 4 marca 2024 r. (na podstawie art. 42 ust. 6 ustawy specjalnej).

Przykład

Obywatel Ukrainy posiada zezwolenie na pobyt stały i w związku z tym zezwoleniem została mu wydana karta pobytu na okres z datą końcową, która wypadła przed dniem 24 lutego 2022 r. Przepis ustawy COVID-19 (art. 15z2 ust. 1) spowodował, że okres ważności karty pobytu uległ przedłużeniu poza dzień 24 lutego 2022 r. Okres ważności tej karty nie zakończy się jednak 31 lipca 2023 r. w związku z odwołaniem stanu zagrożenia epidemicznego, tylko z końcem dnia 4 marca 2024 r. (na podstawie art. 42 ust. 8 pkt 1 ustawy specjalnej).

Ustawa specjalna (art. 42 ust. 11) przewiduje podstawę prawną dla pobytu obywateli Ukrainy na terytorium Polski uznawanego za legalny w okresie do dnia 4 marca 2024 r., jeżeli w okresie od 24 lutego 2022 r. przypadał dopuszczalny okres pobytu na tym terytorium wynikający z posiadania wizy Schengen wydanej przez organ polski, wizy wydanej przez inne państwo obszaru Schengen, dokumentu pobytowego wydanego przez inne państwo obszaru Schengen lub w ramach ruchu bezwizowego. To rozwiązanie nie ma swojego odpowiednika w przepisach ustawy COVID-19. Nie jest takim odpowiednikiem przepis art. 15z1 ust. 1 ustawy COVID-19, który odwołuje się do pobytu na terytorium Polski w dniu 14 marca 2020 r. W konsekwencji, aby przepis art. 42 ust. 11 ustawy specjalnej miał zastosowanie, dopuszczalny okres pobytu wynikającego z wizy Schengen, obcego dokumentu pobytowego lub ruchu bezwizowego, powinien kończyć się najwcześniej w dniu 24 lutego 2022 r.

W okresie następującym po 31 lipca 2023 r. z rozwiązań szczególnych przewidzianych w art. 42 ustawy specjalnej nie będą mogli skorzystać obywatele Ukrainy, których pobyt jest aktualnie uznawany za legalny w związku z przebywaniem na terytorium Polski w dniu 14 marca 2020 r. w ramach dopuszczalnych pobytów krótkoterminowych np. w ramach ruchu bezwizowego (art. 15z1 ust. 1 ustawy COVID-19).

Podobnie, jeżeli do obywatela Ukrainy nie mają zastosowania przepisy ustawy COVID-19, za wyjątkiem przepisu art. 15z tej ustawy, który przedłuża terminy na składanie wniosków o udzielenie zezwoleń pobytowych, zaś do końca dnia 31 lipca 2023 r. nie złoży do wojewody stosownego wniosku w przedłużonym na podstawie tego przepisu terminie, nie będzie on mógł już dalej powoływać się na możliwość złożenia takiego wniosku z jego zachowaniem i wypływające z tego konsekwencje dla legalności pobytu w trakcie trwania postępowania.

Należy przypomnieć, że art. 42a ust. 1 ustawy specjalnej przewiduje szczególną, subsydiarną podstawę udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy obywatelowi Ukrainy na okres 1 roku, stosowaną do 4 marca 2024 r. W przypadku, gdyby zachodziła podstawa do odmowy udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy obywatelowi Ukrainy wynikająca z tego, że w odpowiednim terminie nie złożył on wniosku o jego udzielenie (zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 9 ustawy o cudzoziemcach), to zawsze będzie jeszcze istniała możliwość udzielenia tego zezwolenia na okres 1 roku na podstawie art. 42a ust. 1 ustawy specjalnej.

[i] ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2021 r. poz. 2095, z późn. zm.)

[ii] (Dz. U. z 2023 r. poz. 519, z późn. zm.)

[iii] na mocy rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 14 czerwca 2023 r. w sprawie odwołania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego (Dz. U. poz. 1118). Stan ten obowiązywał w okresie od 16 maja 2022 r. (został ogłoszony z tym dniem na mocy rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 12 maja 2022 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego - Dz. U. poz. 1028).

Wcześniej, w okresie od 20 marca 2020 r. do 16 maja 2022 r., obowiązywał stan epidemii (ogłoszony z dniem 20 marca 2020 r. na mocy rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii - Dz. U. z 2022 r. poz. 340), poprzedzony przez stan zagrożenia epidemicznego obowiązujący w okresie od dnia 14 marca 2020 r. do dnia 20 marca 2020 r. (ogłoszony z dniem 14 marca 2020 r. na mocy rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 13 marca 2020 r. w sprawie w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego - Dz. U. poz. 433, z późn. zm.).

Odwołany z dniem 1 lipca 2023 r. stan zagrożenia epidemicznego był ostatnim ze stanów ogłoszonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2.

[iv] praca sezonowa rozumiana jako praca wykonywana w ramach podklas działalności określonych w rozporządzeniu Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 8 grudnia 2017 r. w sprawie podklas działalności według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), w których wydawane są zezwolenia na pracę sezonową cudzoziemca (Dz. U. z 2019 r. poz. 1845)

[v] art. 94 ust. 1 oraz art. 94 ust. 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 2020 r. o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (Dz. U. z 2023 r. poz. 301)

[vi] ustawa z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa (Dz. U. z 2023 r. poz. 103, z późn. zm.)

[vii] określonym przepisem art. art. 12 ustawy z dnia 14 kwietnia 2023 r. o zmianie nazw uczelni służb państwowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Policji, ustawy o Straży Granicznej, ustawy o Państwowej Straży Pożarnej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1088)

Źródło: Urząd do Spraw Cudzoziemców

oprac. Wioleta Matela-Marszałek
Zapisz się na newsletter
Najlepsze artykuły, najpoczytniejsze tematy, zmiany w prawie i porady. Skoncentrowana dawka wiadomości z różnych kategorii: prawo, księgowość, kadry, biznes, nieruchomości, pieniądze, edukacja. Zapisz się na nasz newsletter i bądź zawsze na czasie.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Źródło: Źródło zewnętrzne

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

REKLAMA

Prawo
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Rzecznik Generalny TSUE przeciwny podważaniu metody wyznaczania WIBOR. Nie będzie masowego kwestionowania wszystkich umów z WIBOR-em

W większości sporów sądowych o WIBOR konsumenci zarzucają bankom, że nie wskazały w umowie metody ustalania WIBOR. Kategoryczna opinia Rzecznika Generalnego Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w tym zakresie znacząco zmniejsza szanse konsumentów na skuteczne podważenie WIBOR w swoich umowach kredytowych – piszą radca prawny Bartłomiej Rybicki oraz radca prawny Bartłomiej Ślażyński z Kancelarii Radców Prawnych Anety Ciechowicz-Jaworskiej i Bartłomieja Ślażyńskiego.

Bon kaucyjny za zwrócone butelki i puszki? MKiŚ: to legalne ale tylko gdy bon da się wymienić na pieniądze przez co najmniej 1 miesiąc

Ministerstwo Klimatu i Środowiska w komunikacie z 16 września 2025 r. poinformowało, że Polskie przepisy o systemie kaucyjnym jednoznacznie wskazują, że przy zwrocie opakowania ze znakiem kaucji, osobie zwracającej butelkę lub puszkę należy się zwrot w formie pieniężnej (np. w gotówce albo na kartę). Dopuszczalne prawnie jest jednak wydanie (np. przez automat) bonu lub kuponu, z kwotą kaucji - o ile taki druk da się łatwo spieniężyć i będzie on ważny przynajmniej miesiąc.

Rewolucja w recyklingu: system kaucyjny wchodzi w życie! Jak wpłynie na Ciebie, środowisko i gospodarkę? [WYWIAD]

Polska rozpoczyna rewolucję w recyklingu! Od października wchodzi w życie system kaucyjny dla butelek i puszek, który ma zwiększyć poziom selektywnej zbiórki, poprawić jakość surowców i dostosować kraj do wymogów Unii Europejskiej. Joanna Leoniewska-Gogola, liderka zespołu circular economy w Deloitte, tłumaczy w wywiadzie dla Infor.pl, jakie zmiany czekają konsumentów, przedsiębiorców i gospodarkę odpadami.

Dla kogo certyfikaty cyberbezpieczeństwa? Czy są obowiązkowe? Ustawa o krajowym systemie certyfikacji cyberbezpieczeństwa już weszła w życie

Certyfikaty cyberbezpieczeństwa są przeznaczone dla profesjonalistów IT, w tym dla administratorów systemów i sieci, specjalistów od bezpieczeństwa, inżynierów oraz osób aspirujących do tych ról, aby potwierdzić ich wiedzę i umiejętności praktyczne w zakresie ochrony przed zagrożeniami cyfrowymi. Certyfikacja obejmuje także produkty, usługi i procesy ICT, a ich celem jest informowanie konsumentów o poziomie bezpieczeństwa cyfrowego oraz wspieranie polskich firm na rynkach europejskich. Czy i dla kogo uzyskanie certyfikatów cyberbezpieczeństwa jest obligatoryjne?

REKLAMA

Będą kolejne ograniczenia dot. ogrzewania kominkami. Nowelizacja rozporządzenia ws. warunków technicznych budynków

Od początku 2025 roku Ministerstwo Rozwoju i Technologii, a po ostatniej rekonstrukcji rządu Ministerstwo Finansów i Gospodarki prowadzi prace nad zmianą rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Poprzednia poważniejsza nowelizacja tego rozporządzenia miała miejsce w roku 2021. Dotychczasowe zmiany tego rozporządzenia każdorazowo i stopniowo wprowadzały nowe ograniczenia dla instalacji kominków, pieców i trzonów kuchennych. W projekcie najnowszych zmian tendencja ta jest utrzymana. I niestety, tak jak przy poprzednich zmianach, wprowadzane ograniczenia nie mają żadnego uzasadnienia technicznego.

[Stare i nowe świadczenie pielęgnacyjne 3386 zł] W 2026 r. osoby niepełnosprawne i opiekunowie z podwyżką 99 zł

Zasiłek pielęgnacyjny nie będzie miał podwyżki (aż do początku 2028 r.). Jak rząd tłumaczy, dlatego, że 1 mln osób z zasiłkiem pielęgnacyjnym (większa część ze stopniem umiarkowanym niepełnosprawności) może się starać o świadczenie wspierające, które otrzymywało na koniec marca 2025 r. około 120 000 osób niepełnosprawnych (większa część beneficjentów ma stopień znaczny niepełnosprawności). Zupełnie inna sytuacja w 2026 r. (i kolejnych latach jest w świadczeniu pielęgnacyjnym (zarówno "starym" jak i "nowym"). W 2026 r. świadczenie to będzie podwyższone o 99 zł. To 3% podwyżka na 2026 r. Nie tak duża jak w latach minionych, kiedy mieliśmy galopująca inflację. Ale porównując z 0% podwyżki dla zasiłku pielęgnacyjnego, nie wygląda to źle. Opiekunowie osób niepełnosprawnych otrzymają w 2026 r. 3386 zł.

WIBOR w umowach kredytu. Czy opinia Rzeczniczki Generalnej TSUE, to sukces konsumentów, czy banków?

W dniu 11 września 2025 r. Rzeczniczka Generalna Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydała opinię w sprawie C-471/24 z wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożonego przez Sąd Okręgowy w Częstochowie. Opinia ta jest całkowicie korzystna dla kredytobiorców i niekorzystna dla banków – twierdzi Radca Prawny Michał Kanabaja z Kancelarii Rachelski i Wspólnicy.

Płaca minimalna 2026: 4806 zł brutto. Ile netto na rękę minimalnego wynagrodzenia? W jakich umowach trzeba stosować minimalną stawkę godzinową?

Opublikowano już rozporządzenie Rady Ministrów z 11 września 2025 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2026 r. W tym akcie prawnym określono, że od 1 stycznia 2026 r. minimalne wynagrodzenie za pracę wyniesie 4806 zł brutto, a minimalna stawka godzinowa dla określonych umów cywilnoprawnych – 31,40 zł. Czy trzeba zmieniać (aneksować) umowy o pracę od nowego roku? Co może zrobić pracownik, gdy pracodawca nie wypłaca minimalnego wynagrodzenia? W jakich umowach trzeba stosować minimalną stawkę godzinową? Wyjaśniamy.

REKLAMA

System kaucyjny 2025: od października mała rewolucja, a sklepy nie są gotowe? Dodatkowe koszty i brak miejsca na składowanie butelek i puszek

Zaledwie kilkanaście dni pozostało do wprowadzenia systemu kaucyjnego w Polsce. Zgodnie z przepisami, które zaczną obowiązywać od 1 października, wszystkie sklepy o powierzchni powyżej 200 m kw. będą musiały zbierać opakowania objęte systemem, z kolei mniejsze punkty sprzedaży mogą przystąpić do programu dobrowolnie. Zmiany są nowością nie tylko dla przedsiębiorców – badania pokazują, że z systemu kaucyjnego korzystało dotychczas zaledwie 28 proc. Polaków . Pozytywnie oceniły go trzy na cztery osoby z tej grupy, co potwierdza coraz większe przywiązanie konsumentów do kwestii ekologicznych w handlu detalicznym. Choć są one ważne również dla właścicieli sklepów, przepisy w obecnym kształcie rodzą w ich opinii zbyt wiele wyzwań finansowych i organizacyjnych.

Rewolucja mieszkaniowa dla seniorów. Nowe przepisy pozwolą osobom starszym uciec z „więzienia czwartego piętra” i zamieszkać wygodnie już od 2026 roku

Nowa ustawa wprowadzająca umowy najmu senioralnego lokalu to prawdziwa rewolucja dla starszych mieszkańców Polski. Już od 1 stycznia 2026 roku seniorzy mieszkający powyżej trzeciego piętra bez windy będą mogli zamienić swoje mieszkania na lokale dostosowane do ich potrzeb – bez konieczności spełniania kryteriów dochodowych. Projekt wprost rozwiązuje problem tzw. „więźniów czwartego piętra” i daje gminom narzędzia do elastycznego zarządzania mieszkaniowym zasobem, poprawiając jakość życia milionów osób starszych w całym kraju.

REKLAMA