Jak należy traktować prywatne wyjścia z pracy w czasie pracy pracownika

Prywatne wyjścia pracownika w godzinach pracy, za zgodą pracodawcy, są traktowane jako czasowa usprawiedliwiona nieobecność w pracy. Ze względu na fakt, że powszechnie obowiązujące przepisy nie określają zasad udzielania tego rodzaju zwolnień od pracy, przyjmuje się, że kwestie te powinny być uregulowane w przepisach wewnątrzzakładowych obowiązujących u danego pracodawcy (np. zakładowym układzie zbiorowym, czy regulaminie pracy).

Jeśli pracodawca z inicjatywy pracownika udzieli mu przerwy w pracy, w celu załatwienia spraw osobistych, za jej czas nie przysługuje pracownikowi wynagrodzenie, a za czas jej odpracowania w tym samym dniu, nie przysługuje pracownikowi rekompensata. Przyjmuje się, że jeśli pracownik odpracowuje prywatne wyjście w tym samym dniu, w którym korzystał z czasu wolnego, nie dochodzi do pracy w godzinach nadliczbowych.

Zobacz także:Jakie przerwy wliczane są do czasu pracy

Pracodawca może udzielić pracownikowi zwolnienia od pracy na okres jednego lub część dnia roboczego do załatwienia spraw osobistych lub rodzinnych. To pracodawca decyduje o terminie wykorzystania takiego zwolnienia.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami pracodawca może wprowadzić jedną przerwę w pracy nieprzekraczającą 60 minut, przeznaczoną na spożycie posiłku lub załatwienie spraw osobistych. Co ważne nie jest ona płatna, ani wliczana do czasu pracy. Musi być jednorazowa, co oznacza, że nie może być podzielona na przykład na kilka krótszych przerw w ciągu dnia, a sposób jej wykorzystania jest uzależniony od pracownika.

Zobacz także:Komu przysługuje dodatkowa przerwa w pracy

Przerwę wprowadza się w układzie zbiorowym pracy lub regulaminie pracy albo w umowie o pracę, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu pracy. W przypadku, gdy pracodawca nie chce wprowadzić 60 minutowej przerwy, czyli tzw. przerwy lunchowej, powinien to wyraźnie określić w umowie o pracę lub przepisach wewnątrzzakładowych.

W przypadku, gdy pracownik zwróci się z prośbą do pracodawcy o zwolnienie z pracy w celu załatwienia jakiejś prywatnej sprawy, pracodawca ma prawo domagać się od pracownika, aby czas zwolnienia został odpracowany. Należy bowiem wyjaśnić, że pracownika obowiązuje wymiar czasu pracy w przyjęty okresie rozliczeniowym. Oznacza to, że musi on przepracować ustaloną nim liczbę godzin.