Świadczenia przysługujące pracownikowi z tytułu wypadku przy pracy

Wypadek przy pracy

Uznanie zdarzenia za wypadek przy pracy lub nie, ma ogromne znaczenie dla pracownika. Decyduje to o możliwości dochodzenia świadczeń z tego tytułu.

Art. 3 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych definiuje co kryje się pod sformułowaniem „wypadek przy pracy”.

Zgodnie z tym, za wypadek przy pracy uznaje się między innymi zdarzenie, które miało miejsce  podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych, a także nawet w czasie podróży służbowej.

Przykład z orzecznictwa

Wypadek komunikacyjny w drodze z miejsca zamieszkania (domu) do miejsca wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy nie jest wypadkiem przy pracy w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, nawet wówczas, gdy pracownik świadczy pracę w ramach zadaniowego czasu pracy (art. 140 k.p.).

Wyrok SN z 29 listopada 2006 r., sygn. akt II UK 101/06

Polecamy serwis: Pracownik

Obowiązki pracodawcy

Postępowanie w przypadku wypadku przy pracy uregulowane zostało w ustawie z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy. Zgodnie ze wspomnianymi przepisami, w sytuacji gdy dochodzi do wypadku na pracodawcy spoczywają następujące obowiązki:

● podjęcie niezbędnych działań eliminujących lub ograniczających zagrożenie,

● zapewnienie udzielenia pierwszej pomocy osobom poszkodowanym,

● ustalenie okoliczności i przyczyny wypadku,

● zastosowanie odpowiednich środków zapobiegających podobnym wypadkom,

● powiadomienie właściwego okręgowego inspektora pracy i prokuratora o śmiertelnym, ciężkim lub zbiorowym wypadku przy pracy oraz o każdym innym wypadku, który wywołał wymienione skutki, jeżeli może być uznany za wypadek przy pracy.

Autopromocja

Kodeks pracy 2025. Praktyczny komentarz z przykładami

Sprawdź

Polecamy serwis: Praca

Zasada ryzyka

Zatrudniającego obowiązuje zasada ryzyka, z którą wiąże się fakt odpowiedzialności z tytułu stworzenia złych warunków pracy. Dotyczy to w szczególności skutków wypadków przy pracy, chorób zawodowych i tzw. chorób parazawodowych.

Odpowiedzialność ubezpieczeniowa

Odpowiedzialność ubezpieczeniowa z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, przy składce ubezpieczeniowej obciążającej pracodawcę, została w przeniesiona na Zakład Ubezpieczeń Społecznych, który to ma obowiązek wypłacenia należnego świadczenia.

Naruszenie przepisów bezpieczeństwa przez pracodawcę

W przypadku jednak, gdy pracodawca w sposób zawiniony naruszył przepisy bezpieczeństwa i ochrony zdrowia co w konsekwencji doprowadziło do wypadku przy pracy, wówczas poszkodowany pracownik ma prawo dochodzić od pracodawcy roszczeń, które wykraczają poza świadczenia wypłacane przez ZUS.

Zatem należy pamiętać, iż nawet uzyskanie przez pracownika świadczeń z ubezpieczenia nie wyklucza możliwości dochodzenia przez niego świadczeń od pracodawcy np. w postaci odszkodowania, zadośćuczynienia lub renty wyrównawczej.

Wysokość świadczeń

Wynagrodzenie wypłacane przez pracodawcę i zasiłek chorobowy finansowany z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych za czas niezdolności do pracy powstałej wskutek wypadku w drodze do lub z pracy przysługuje w wysokości 100% wynagrodzenia.

Takie świadczenia za niezdolność do pracy w większości pozostałych przypadków należą się w wysokości 80%, a przy pobycie w szpitalu niekiedy 70% wynagrodzenia.

Przy niezdolności do pracy z powodu wypadku w drodze do lub z pracy obowiązuje ogólna zasada, że wynagrodzenie od pracodawcy przysługuje pracownikowi za pierwsze 33 lub 14 dni w roku nieobecności w pracy. Zaś następnie należy się zasiłek chorobowy.

Zobacz również: Jednorazowe odszkodowanie z tytułu niezdolności do pracy 2013

Podstawa prawna:

Ustawa z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy ,

Ustawa z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.