Senior w sklepie: Cena i inne informacje

Z kartą kredytową w portfelu i sąsiadką – panią Zosią – dla towarzystwa, pani Jadwiga wybrała się na zakupy do pobliskiego marketu. Każda z nich miała swoją listę zakupów: raz – żeby niczego nie zapomnieć, dwa – że by nie dać się skusić na ewentualne „promocje” i zakup niepotrzebnych rzeczy. Zaczęły od półki z makaronem.

Pani Zosia szybko wybrała opakowanie ulubionych „świderków”, ale pani Jadwiga zwróciła jej uwagę na cenę.

Dla wielu konsumentów cena jest jednym z najważniejszych, jeśli nie najważniejszym kryterium podjęcia decyzji o zakupie. Jest także podstawowym warunkiem umowy zawieranej ze sprzedawcą, więc obie strony powinny zadbać, by warunek ten był jasno określony. Stosując przejrzysty system oznaczania cen towarów, sprzedawca ułatwia sobie pracę, a przede wszystkim postępuje zgodnie z przepisami.

Nie może zapominać, że ciąży na nim obowiązek nie tylko podania ceny danego towaru (np. za butelkę octu czy paczkę makaronu), ale także ceny za jednostkę miary (np. litr octu czy kilogram makaronu).

Po porównaniu cen za kilogram różnych makaronów (były podane na karteczkach na półce z makaronami), Pani Zosia szybko zmieniła zdanie i wybrała tańsze „świderki” innej firmy.

Kupując wędliny na wagę, Pani Jadwiga zdecydowała się na 10 dag szynki. Ekspedientka szybko rzuciła towar na wagę, ale sąsiadki zauważyły, że w środku zamiast ładnego plasterka są okrawki.

Konsument ma prawo wyboru, może wybrać sztuki towaru, które chce lub których nie chce nabyć. Wybiera, który z dostępnych w sklepie telewizorów lub którą parę butów kupi. Płacąc za szynkę w plasterkach, nie musi kupować w cenie szynki – okrawków.

Ponadto, jeżeli cena przy kasie okaże się inna (wyższa) od ceny, którą oznaczony jest towar – sprzedawca ma obowiązek zastosować cenę z towaru z półki.

Następnie sąsiadki zatrzymały się przy półce ze środkami czyszczącymi. Pani Zosia chciała kupić reklamowane w telewizji cudowne mleczko, usuwające bez wysiłku każdy tłuszcz i przypalony brud. Jadwiga miała do zapału sąsiadki sceptyczny stosunek, próbowała nawet zapytać o właściwości mleczka przechodzącego pracownika supermarketu, ale zbył ją mruknięciem. Potem, po włożeniu okularów, nie dopatrzyła się na etykiecie żadnych informacji w języku polskim, ale Zosia i tak wrzuciła mleczko do koszyka.

Sprzedawca ma obowiązek udzielenia kupującemu jasnych, zrozumiałych i nie wprowadzających w błąd informacji o towarze konsumpcyjnym.