Stwierdzenie nieważności małżeństwa kościelnego z powodu zaburzeń psychoseksualnych

Zaburzenia psychoseksualne, które czynią małżeństwo nieważnie zawartym

Zdrowie seksualne każdego z małżonków jest koniecznym wymogiem prawidłowego funkcjonowania związku. W rozumieniu potocznym za osobę zdrową w sferze seksualnej uważa się jednostkę prawidłowo rozwiniętą w tej materii, potrafiącą tworzyć relację intymną, sprawną seksualnie, wolną od chorób. Zaburzenia seksualne dotyczą nieprawidłowości funkcji i reakcji seksualnych, siły potrzeby seksualnej. Są to różnego rodzaju stany patologiczne związane z seksualnością człowieka. Nieprawidłowym zachowaniom seksualnym towarzyszy m.in. przymus, ból i upokorzenie.

Przyczyny zaburzeń psychoseksualnych

W kościelnych procesach małżeńskich (potocznie i mylnie nazywanymi rozwodami kościelnymi) kanoniści często odnoszą się do genezy zaburzeń psychoseksualnych, które wskazuje współczesna psychologia.

Przyczyną niektórych z nich mogą być: organiczne uszkodzenia mózgu, zaburzenia hormonalne, niekorzystne wpływy środowiskowe, a zwłaszcza te, które oddziaływały w okresie dzieciństwa tj. nieudane i konfliktowe małżeństwo rodziców, brak akceptacji płci dziecka, wykorzystanie seksualne w dzieciństwie. Wszelkie urazy psychiczne, zaburzenia emocjonalne, niewiedza dotycząca życia płciowego i jego fizjologii mogą zakłócać aktywność seksualną.

Niedojrzałość osobowości a zaburzenia psychoseksualne

Kluczowym zagadnieniem kształtującym zachowania w sferze psychoseksualnej jest stopień dojrzałości lub niedojrzałości osobowości. Wśród czynników osobowościowych zakłócających prawidłowe funkcjonowanie w małżeństwie można wymienić: niedojrzałość uczuciową, kompleksy, lęki w relacjach z innymi ludźmi, zaburzenia identyfikacji z płcią.

Niedojrzałość w tym zakresie może prowadzić do braku właściwego odczytania własnej seksualności, traktowania jej w sposób zabawowy i instrumentalny, nie kontrolowania stopnia swojej impulsywności, a także niezdolności przewidywania skutków zachowań seksualnych. W konsekwencji niedojrzałość ta prowadzić może do przerostu troski o siebie, egocentryzmu i hedonizmu, a także różnych dewiacji.

Częsta przyczyna

Jak z powyższego wynika, zaburzenia psychoseksualne stanowić mogą istotny czynnik uniemożliwiający tworzenie wspólnoty małżeńskiej. Mają one różne źródło pochodzenia. W czasie starań o uznanie małżeństwa za nieważnie zawarte konieczne jest pokazanie genezy dewiacji, wskazanie jej przyczyny. Warto pamiętać, że niezdolność nie powstaje nagle, niespodziewanie. Musi się wywodzić z przyczyn istniejących już w momencie wyrażania zgody małżeńskiej. Zaburzenie psychoseksualne musi istnieć w chwili zawierania związku małżeńskiego, a stopień nasilenia zaburzenia powinien być ciężki.