Obowiązek prowadzenia ksiąg ewidencyjnych przez antykwariuszy i domy aukcyjne w 2017 r.

Projekt ustawy o restytucji narodowych dóbr kultury powstał w celu wdrożenia unijnej dyrektywy 2014/60/UE w sprawie zwrotu dóbr kultury wyprowadzonych niezgodnie z prawem z terytorium państwa członkowskiego.

Prawne uregulowanie obowiązku prowadzenia ksiąg ewidencyjnych ma zmobilizować podmioty do większej staranności w zakresie podejmowanych działań na rodzimym rynku sztuki oraz zapewnić ochronę zabytków przed zagrożeniami tj. przemyt, kradzież i fałszerstwo. Ustawowe przepisy szczegółowo określające powyższą materię będą wprowadzone do ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (art. 59a i następne).

Projekt wpłynął do Sejmu 8 marca 2017 r., w chwili obecnej ustawa z znajduje się w Senacie.

Zobacz: Sprawy urzędowe

Zasady prowadzenia ksiąg ewidencyjnych

Zgodnie z założeniami projektu obowiązek prowadzenia ksiąg ewidencyjnych dotyczy podmiotów, które profesjonalnie zajmują się handlem zabytkami na terenie Polski. Do tej grupy nie zaliczają się prywatni kolekcjonerzy.

Podmiotami wyspecjalizowanym  w zakresie obrotu zabytkami są m. in. antykwariaty oraz domy aukcyjne.

Prowadzenie księgi ewidencyjnej dotyczy zabytków :

• przyjętych lub oferowanych do zbycia,
• zbywanych na własną rzecz lub na rzecz innych osób,
• o wartości przekraczającej 10 000 zł.

Ponad to, do księgi będą również wpisywane ekspertyzy i opinie (w zakresie wyceny lub wskazujące na czas powstania zabytku) wydawane przez podmiot prowadzący ewidencję oraz inne opinie dotyczące zabytku pochodzące od instytucji kultury oraz rzeczoznawców ministra kultury.

Polecamy: E-wydanie Dziennika Gazety Prawnej

Księga ewidencyjna będzie zawierać w szczególności:

• dane umożliwiające identyfikację i określenie wartości zabytku;
• dane zbywcy oraz nabywcy zabytku, a także osób pośredniczących w zbyciu i nabyciu zabytku, w tym osób reprezentujących osoby prawne (imię, nazwisko, NIP, PESEL, w przypadku cudzoziemców - numer dowodu tożsamości);
• dane osoby, na rzecz której została wydana ekspertyza;
• oryginał lub odpis dokumentu poświadczającego nabycie zabytku przez podmiot prowadzący księgę ewidencyjną wraz z ceną zakupu, a ponadto Jednolitego Dokumentu Administracyjnego (SAD) lub innego dokumentu potwierdzającego dopuszczenie do obrotu w przypadku, jeżeli podmiot ten nabył zabytek poza obszarem celnym Unii Europejskiej;
• odpis faktury lub innego dokumentu poświadczającego zbycie zabytku wraz z ceną sprzedaży;
• odpis ekspertyzy;
• oświadczenie zbywcy dotyczące pochodzenia zabytku i sposobu nabycia go przez zbywcę;
• oświadczenie podmiotu prowadzącego księgę ewidencyjną dotyczące czynności powziętych w celu weryfikacji, czy zabytek nie pochodzi z przestępstwa ani nie został wyprowadzony z terytorium państwa Unii Europejskiej lub państwa trzeciego z naruszeniem prawa, ze wskazaniem informacji uzyskanych z dostępnych rejestrów, wykazów i baz danych.