Dodatkowa praca funkcjonariusza służby więziennej

Zasady podjęcia przez funkcjonariusza dodatkowej pracy określa rozporządzenie ministra sprawiedliwości z 18 czerwca 2010r. w sprawie udzielania zezwoleń na podjęcie zajęcia zarobkowego poza służbą przez funkcjonariuszy Służby Więziennej. W ramach dodatkowej pracy funkcjonariusze najczęściej pracują jako kuratorzy sądowi lub w rodzinnych firmach.

Funkcjonariusz ubiegający się o zezwolenie na podjęcie zajęcia zarobkowego poza służbą składa kierownikowi jednostki organizacyjnej Służby Więziennej pisemny wniosek, w którym określa:

- nazwę i adres podmiotu u którego zamierza podjąć dodatkową pracę albo informacje dotyczące zamiaru prowadzenia działalności gospodarczej

- szczegółowy charakter zajęcia zarobkowego i przewidywany zakres obowiązków

- czas i miejsce wykonywanego zajęcia

- przewidywany okres trwania dodatkowej pracy

Przełożony w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, zawiadomi na piśmie funkcjonariusza o udzieleniu zezwolenia lub o jego odmowie. Wcześniej kierownik jednostki organizacyjnej mógł wyrazić zgodę w ciągu 30 dni. Warto wspomnieć, iż zawiadomienie o odmowie udzielenia zezwolenia nie wymaga uzasadnienia.

Zobacz również serwis: Firma

Kryteria podjęcia dodatkowej pracy przez funkcjonariusza Służby Więziennej zawiera ustawa z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej. Podejmując pracę poza służbą funkcjonariusze nie mogą prowadzić działalności, która w jakikolwiek sposób podważa autorytet Służby Więziennej lub w której wykorzystuje się informacje o charakterze służbowym do celów pozasłużbowych.

Zobacz również serwis: Praca

Zgodnie z ustawą zakazana jest również wspólna praca małżonków i osób bliskich, a więziennicy zobowiązani są do składania corocznych oświadczeń majątkowych. Dotyczy to nie tylko majątku odrębnego funkcjonariusza, ale również objętego wspólnością małżeńską.