Przesłanki dopuszczalności rozwodu i jego skutki

Coraz częściej zdarza się, że ślubujący sobie małżonkowie postanawiają się  rozstać. Przyczyny podjęcia takiej decyzji mogą być różne, począwszy od niezgodności charakteru, niedochowania wierności, zaś na nieporozumieniach na tle finansowym kończąc.

W takim wypadku małżonkowie mogą rozwiązać łączący ich węzeł małżeński na drodze sądowej, która jest jedyną prawną możliwością zakończenia ich związku.

Złożenie pozwu rozwodowego

Z wnioskiem o rozwód może wystąpić każdy z małżonków, składając pozew rozwodowy do odpowiedniego wydziału sądu  okręgowego, w rejonie którego  małżonkowie wspólnie ostatnio zamieszkiwali (jeśli chociaż jedno z nich nadal tam przebywa).  Jeśli zaś małżonkowie nie mają wspólnego miejsca zamieszkania, pozew należy wnieść do sądu okręgowego właściwego dla miejsca zamieszkania pozwanego. W sytuacji, gdy nie można ustalić jego miejsca zamieszkania, pozew wnosi się do sądu właściwego dla okręgu powoda.

Zobacz również: Jak złożyć pozew o rozwód?

Wniesienie pozwu podlega opłacie w wysokości 600 zł., płatnej w formie bezgotówkowej na rachunek bieżący dochodów właściwego sądu albo w formie wpłaty gotówkowej, bezpośrednio w kasie sądu lub w formie znaków opłaty sądowej.

O rozwód można wnosić, jeśli  między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia. Rozkład pożycia jest trwały, jeżeli ustały wszystkie więzi łączące małżonków, zaś zupełny, jeżeli więzi te ustały na tyle dawno, że wedle zasad doświadczenia życiowego powrót małżonków do wspólnego pożycia nie nastąpi  (Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 12 marca 2010 r. I ACa 51/2010 LexPolonica nr 2790771).

Rozkład pożycia małżeńskiego

W odniesieniu do pojęcia zupełności rozkładu pożycia utrwalił się w judykaturze pogląd, że rozkład pożycia małżonków jest zupełny, gdy wszystkie więzy łączące małżonków (duchowe, fizyczne i gospodarcze) uległy zerwaniu. Jeżeli przy zupełnym braku więzi duchowej i fizycznej pozostały pewne elementy więzi gospodarczej, wywołane szczególnym okolicznościami (np. wspólnym zamieszkiwaniem), rozkład pożycia można mimo to uznać za zupełny.

Zupełność i trwałość rozkładu pożycia muszą występować łącznie. Nie zawsze jednak tak się dzieje. Niekiedy może nastąpić zupełny rozkład pożycia, jednakże okoliczności sprawy prowadzą do przekonania, że po pewnym czasie można oczekiwać jego przywrócenia (np. w razie cudzołóstwa jednego z małżonków lub zniewagi, której jedna osoba doznała od drugiej).