Problemy z ubezpieczeniem zdrowotnym w Niemczech

Podstawy prawne ustawowego ubezpieczenia zdrowotnego uregulowane są w  5 Księdze Kodeksu Socjalnego ( Sozialgesetzbuch V ) a odnośnie prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego w ustawie o umowie ubezpieczeniowej ( § 192 do § 208 Versicherungsvertragsgesetz).

Od 1 kwietnia 2007r. wprowadzony został powszechny obowiązek ubezpieczenia  w systemie ustawowego ubezpieczenia zdrowotnego a od 1 stycznia 2009 r.  wprowadzony został także powszechny  obowiązek ubezpieczenia w systemie prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego.

Oznacza to, że osoba mająca miejsce stałego zamieszkania w Niemczech zobowiązana jest  być od chwili wprowadzenia tego obowiązku ubezpieczona.

Omawiamy tu przede wszystkim prywatne ubezpieczenie chorobowe, które dotyczy w szczególności osoby prowadzące działalność gospodarczą na własny rachunek.

§ 193 ustawy o umowie ubezpieczeniowej ( Versicherungsvertragsgesetz) stanowi, że każda osoba , która ma miejsce zamieszkania w Niemczech, musi być ubezpieczona na wypadek choroby w zakładzie (przedsiębiorstwie) ubezpieczeniowym, który dopuszczony  jest w Niemczech do prowadzenia działalności jako ubezpieczyciel. Powoduje to, że ubezpieczenia chorobowe z Polski czy innych państw, które nie są dopuszczone do prowadzenia działalności jako ubezpieczyciel, nie są honorowane w Niemczech.

Przypominamy, że nie dotyczy to urlopowiczów i innych osób przebywających tymczasowo na terenie Niemiec. Specjalne regulacje przewidziane są dla studentów.

Europejska karta chorobowa (S1) ograniczona jest tylko do nagłych przypadków.

Zasadą jest, że niepłacenie składek ubezpieczeniowych uprawnia ubezpieczenie do wypowiedzenia umowy ubezpieczeniowej.

Niepłacenie składek na prywatne ubezpieczenie chorobowe, a to jest novum, nie upoważnia ubezpieczenia do odstąpienia albo wypowiedzenia umowy ubezpieczeniowej.

Jeżeli ubezpieczony nie płaci dwóch składek , to prowadzi to do zawieszenia świadczeń ubezpieczeniowych. Ubezpieczenie musi jednak przed tym pisemnie wezwać ubezpieczonego do zapłaty i pouczyć go o powyższych skutkach.

Jeżeli  dwa tygodnie po tym pierwszym upomnieniu zaległości ubezpieczonego wyższe są jak jedna miesięczna składka, to ubezpieczenie musi ponownie w formie pisemnej pouczyć ubezpieczonego o zawieszeniu świadczeń

Zawieszenie świadczeń nie następuje, jeżeli ubezpieczony jest „potrzebującym pomocy” w sensie ustawy o pomocy socjalnej.

Nawet w przypadku zawieszenia w nagłych przypadkach wystąpienia choroby, bólach albo ciąży ubezpieczeni mają w dalszym ciągu prawo do świadczeń ubezpieczeniowych.