Małżeństwo a odpowiedzialność za długi

Odpowiedzialność majątkowa małżonków za długi związana jest ze wspólnością majątkową, która powstaje w momencie zawarcia małżeństwa. To właśnie z niej zostaje zaspokojony wierzyciel w sytuacji, gdy małżonkowie dokonali czynności prawnej, w wyniku, której postał dług.

Chwila zawarcia małżeństwa to nie jedynie moment, w którym decydujemy się na spędzenie reszty życia z jedną osobą, nie tylko przyrzeczenie miłości i wierności, ale również moment powstania między małżonkami wspólności majątkowej. Od tej pory, w czasie jej trwania, będziemy dzielić ze współmałżonkiem przedmioty majątkowe nabyte przez niego, przez siebie oraz nabyte wspólnie. Majątek wspólny obejmuje pobrane wynagrodzenie za pracę oraz dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków, dochody z majątku wspólnego, a także z majątku osobistego każdego z małżonków, środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z nich. Nie wszystko jednak staje się przedmiotem wspólności majątkowej. Małżonkowie posiadają również tzw. majątki osobiste, których zakres określa art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Są to między innymi przedmioty nabyte przed powstaniem wspólności majątkowej, nabyte przez dziedziczenie, zapis, darowiznę, przedmioty służące do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków lub też uzyskane z tytułu nagrody za osobiste osiągnięcia itd. Jedynie przedmioty zwykłego urządzenia domowego służące do użytku obojga małżonków wchodzą w skład wspólności, nawet gdy nabyte zostały przez dziedziczenie, zapis bądź darowiznę.

Zobacz również serwis: Majątek małżonków

Powstanie wspólności majątkowej wiąże się z powstaniem odpowiedzialności majątkowej małżonków za długi. Od tej chwili razem będą oni odpowiadać za zaciągnięte przez siebie zobowiązania. Możliwe są jednak również sytuacje, w którym mimo istnienia wspólności, za dług będzie odpowiadał jeden z małżonków w granicach swojego majątku osobistego.

Wierzyciel może zostać zaspokojony z majątku wspólnego oraz osobistego każdego z małżonków jedynie w sytuacji, gdy oboje oni są stronami czynności prawnej, która jest przyczyną powstania długu. Nieco inaczej jest w przypadku, gdy dług powstaje w wyniku zaciągnięcia zobowiązania przez jednego z małżonków, ale za zgodą drugiego. Wtedy wierzyciel może żądać zaspokojenia powstałego z tej czynności prawnej długu z majątku osobistego małżonka, będącego stroną czynności prawnej, bądź też z majątku wspólnego. Ograniczone jest to jednak przedstawieniem przez wierzyciela dokumentu urzędowego lub prywatnego, stwierdzającego, że dług powstał w wyniku czynność prawnej, na którą drugi małżonek się zgodził.