Co grozi przedsiębiorcy za nierzetelne reklamy?

Niektórzy przedsiębiorcy, dla osiągnięcia wyższych zysków, chwytają się metod, które mają niewiele wspólnego z uczciwą walką o klienta. Liczne nadużycia towarzyszą zwłaszcza reklamom produktów i usług. Z reklamą wprowadzającą w błąd mogą jednakże walczyć nie tylko inni przedsiębiorcy (konkurenci) oraz sami adresaci reklam (konsumenci), ale również Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

Reklama wprowadzająca w błąd jako czyn nieuczciwej konkurencji

Reklamą wprowadzającą w błąd jest każdy przekaz reklamowy, który w jakikolwiek sposób, łącznie ze sposobem jego prezentowania, wprowadza w błąd lub jest zdolny do wprowadzenia w błąd osób, do których jest skierowany lub do których dociera, skutkiem czego może wpłynąć na gospodarcze zachowanie się tych osób albo z tych powodów szkodzi konkurentom lub może też im szkodzić.

Zobacz serwis: Prawa konsumenta

Reklama wprowadzająca w błąd stanowi czyn nieuczciwej konkurencji zakazany na mocy ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji z 16 kwietnia 1993 roku (u.z.n.k.) (art. 16 ust. 1 pkt 2 u.z.n.k.). Zgodnie z zapisami tej ustawy przedsiębiorca, którego interes jest naruszony lub zagrożony działaniem innego przedsiębiorcy, spełniającym przesłanki definicji reklamy wprowadzającej w błąd, może wystąpić z powództwem cywilnym do sądu powszechnego np. o zakazanie emisji spornej reklamy lub o odszkodowanie za szkody wyrządzone mu przez nieuczciwą reklamę konkurenta.

Nieuczciwa praktyka rynkowa przedsiębiorcy

Podobne uprawnienia przysługują konsumentom na mocy ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym z 23 sierpnia 2007 roku (u.p.n.p.r.). Ustawa ta zakazuje przedsiębiorcom stosowania wobec konsumentów praktyk rynkowych sprzecznych z dobrymi obyczajami i w istotny sposób zniekształcających zachowanie rynkowe przeciętnego konsumenta.

Zobacz: Czy można zrezygnować z reklam przesyłanych na maila?

Przykładem zakazanej praktyki według tejże ustawy jest działanie, które w jakikolwiek sposób powoduje lub może powodować podjęcie przez przeciętnego konsumenta decyzji dotyczącej umowy, której inaczej by nie podjął (art. 5 ust. 1 u.p.n.p.r.). Wprowadzającym w błąd działaniem może być nie tylko rozpowszechnianie nieprawdziwych informacji, lecz także np. rozpowszechnianie prawdziwych informacji w sposób mogący wprowadzać w błąd.

Podobnie traktowane są działania związane z wprowadzeniem produktu na rynek, które mogą wprowadzać w błąd w zakresie produktów lub ich opakowań, znaków towarowych, nazw handlowych lub innych oznaczeń indywidualizujących przedsiębiorcę lub jego produkty, a także bezprawne posługiwanie się certyfikatem lub znakiem jakości czy reklamowanie produktu podobnego do produktu innego przedsiębiorcy w sposób celowo sugerujący konsumentowi, że produkt ten został wykonany przez tego samego przedsiębiorcę (art. 5 ust. 2 pkt 3, art. 7 pkt 2 oraz art. 7 pkt 13 u.p.n.p.r.).

Do stwierdzenia istnienia nieuczciwej praktyki handlowej bez znaczenia będzie to, czy dana praktyka ma miejsce przed zawarciem umowy, po jej zawarciu czy w trakcie trwania umowy między stronami.

Zobacz: W jaki sposób można reklamować leki?