Świadczenie pieniężne dla osób będących cywilnymi niewidomymi ofiarami działań wojennych

Komu przysługuje?

Świadczenie pieniężne dla osób będących cywilnymi niewidomymi ofiarami działań wojennych to konkretnie świadczenie przyznawane obywatelom polskim, którzy posiadają stałe miejsce zamieszkania w Polsce i którzy, nie wchodzili w skład formacji wojskowych, zmilitaryzowanych służb państwowych lub formacji zbrojnych ruchu oporu. Mimo tego doznali naruszenia sprawności organizmu powodującego całkowitą niezdolność do pracy z powodu utraty wzroku w wyniku:

1) działań wojennych w czasie wojny 1939–1945;

2) eksplozji niewypałów lub niewybuchów pozostałych po II wojnie światowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Polecamy: Kodeks pracy 2019. Praktyczny komentarz z przykładami + PDF.

Wyjazd i zamieszkanie poza granicami Polski, oznacza koniec wypłaty świadczenia.

Nie otrzyma świadczenia ten, kto stał się niewidomy wskutek popełnionego przez siebie przestępstwa umyślnego albo umyślnego lub rażąco niedbałego działania tej osoby.

W przypadku zbiegu uprawnień do kilku dodatków do emerytur lub rent, jak omawianego świadczenia pieniężnego, dodatku kombatanckiego lub świadczenia w wysokości tego dodatku, dodatku ustalonego w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników, dodatku za tajne nauczanie, świadczenia pieniężnego dla przymusowo zatrudnianych oraz świadczenia pieniężnego dla deportowanych do przymusowej pracy przysługuje tylko jeden ze wskazanych dodatków. Osoba uprawniona do dodatków informuje ZUS o wyborze świadczenia.

Co więcej osoba uprawniona do świadczenia może liczyć na ryczałt energetyczny, który otrzymuje wraz ze świadczeniem.

Więcej o ryczałcie przeczytasz tutaj: Ryczałt energetyczny – dodatek do emerytury i rety

Wysokość świadczenia

Zgodnie z art. 5 ustawy o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących cywilnym niewidomym ofiarom działań wojennych kwota świadczenia równa jest kwocie renty socjalnej. Z każdym roku wysokość podlega waloryzacji na zasadach waloryzacji emerytalno-rentowej z dniem 1 marca. Od 1 marca 2019 r. do 29 lutego 2020 r. wynosi 1100 zł brutto.

Ponadto osobie uprawnionej do świadczenia pieniężnego przysługuje dodatek pielęgnacyjny na zasadach ustalonych w ustawie o emeryturach i rentach z FUS, z taką modyfikacją,  że dodatek pielęgnacyjny z tytułu orzeczenia niezdolności do samodzielnej egzystencji przysługuje w wysokości zwiększonej o 50 %. Oznacza to, że zamiast aktualnie obowiązującej kwoty dodatku 222,01 zł niewidoma ofiara działań wojennych z orzeczeniem lekarskim o niezdolności do samodzielnej egzystencji otrzyma 333,02 zł.

Wniosek o świadczenie pieniężne

Aby otrzymać świadczenie, należy złożyć wniosek do jednostki organizacyjnej ZUS. Do wniosku załącza się dokumenty potwierdzające utratę wzroku z powyżej wypisanych powodów:

1. orzeczenie o uznaniu wnioskodawcy za inwalidę I lub II grupy w związku z utratą wzroku lub orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy w związku z utratą wzroku;
2. zaświadczenie o utracie przez wnioskodawcę wzroku z powodu urazu, wystawione przez lekarza okulistę;
3. dowody poświadczające okoliczności i skutki wypadku, który spowodował utratę wzroku, w tym dokumentację medyczną.

Gdyby brakowało dokumentów z punktu pierwszego, o niezdolności do pracy, dacie oraz związku niezdolności do pracy z narządem wzroku, rozstrzyga  lekarz orzecznik ZUS.

Wypłata świadczenia

Osoba uprawniona otrzymuje świadczenie co miesiąc wraz z pobieraną emeryturą lub rentą. Jeśli niewidomy, któremu zostało przyznane świadczenie, nie pobiera emerytury lub renty, będzie otrzymywał pieniądze z tego organu rentowego, który wydał mu decyzję o przyznaniu świadczenia.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących cywilnym niewidomym ofiarom działań wojennych (Dziennik Ustaw rok 2006 nr 249 poz. 1824)