Zasiłek wyrównawczy w 2017 r.

Jak do tej pory nie dokonano zmian w zasadach przyznawania zasiłku wyrównawczego w 2017 r. To świadczenie pieniężne ma na celu zrekompensowanie pracownikowi obniżenia jego miesięcznego wynagrodzenia w okresie rehabilitacji w zakładowym lub międzyzakładowym ośrodku rehabilitacji zawodowej a także podczas adaptacji lub przyuczenia do określonej pracy na stanowisku do tego celu wyodrębnionym i przystosowanym.

Dla kogo zasiłek wyrównawczy?

Zasiłek wyrównawczy przysługuje ubezpieczonemu pracownikowi przez okres rehabilitacji zawodowej jeżeli jego sprawność do wykonywania pracy uległa zmniejszeniu. Przyjmuje się, że może to dotyczyć zarówno sprawności psychicznej jak i fizycznej. To, czy zachodzi potrzeba przeprowadzenia takiej rehabilitacji stwierdza lekarz orzecznik ZUS lub wojewódzki ośrodek medycyny pracy.

Zgodnie z art. 25 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa zasiłek wyrównawczy nie może być przyznany jeżeli pracownikowi przysługuje prawo do emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy lub nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego.

Redakcja poleca: Kodeks pracy 2017 - Praktyczny komentarz z przykładami

Zmniejszenie sprawności pracownika do wykonywania pracy może nastąpić także wskutek choroby zawodowej lub wypadku przy pracy. W takiej sytuacji – prawo do zasiłku wyrównawczego dla ubezpieczonego pracownika również przysługuje, tyle, że jest on wypłacany z ubezpieczenia wypadkowego – na postawie art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Zgodnie z tym przepisem warunkiem wypłaty zasiłku jest w tym przypadku stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu pracownika, który doprowadził do obniżki wynagrodzenia.

Pamiętać przy tym należy, że zasiłek z ubezpieczenia wypadkowego nie przysługuje jeżeli wypadek nastąpił z winy pracownika lub przyczynił się on do niego w znacznym stopniu poprzez wykonywanie pracy w stanie nietrzeźwości lub odurzenia środkami psychoaktywnymi.

Jeśli chodzi o pozostałe kwestie związane z ustaleniem prawa do zasiłku wyrównawczego z ubezpieczenia wypadkowego należy stosować przepisy ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 lutego 2015 r., sygn. akt I UK 243/14).

Zobacz serwis: Praca

Okres pobierania zasiłku

Prawo do zasiłku wyrównawczego wygasa wraz z zakończeniem rehabilitacji zawodowej i przesunięcia do innej pracy. Możliwe jest także wcześniejsze ustanie tego prawa - jeśli lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych orzeknie, że rehabilitacja stała się niecelowa ze względu na stan zdrowia pracownika.

Okres pobierania zasiłku wyrównawczego nie może trwać dłużej niż 24 miesiące od dnia podjęcia przez ubezpieczonego rehabilitacji zawodowej.

Zasiłek wyrównawczy nie jest wypłacany za okresy niezdolności do pracy z powodu choroby, pobierania zasiłku macierzyńskiego, sprawowania opieki czy też nieobecności w pracy z innych przyczyn, za które pracownikowi nie przysługuje wynagrodzenie.

Zobacz: Zasiłki

Ile wynosi zasiłek wyrównawczy?

Wysokość zasiłku wyrównawczego stanowi różnicę między przeciętnym miesięcznym wynagrodzeniem za okres 12 miesięcy poprzedzających rehabilitację a wynagrodzeniem otrzymywanym za pracę w warunkach rehabilitacji zawodowej.

Podstawa prawna:

- ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. 1999 Nr 60 poz. 636 z późn. zm.)

- ustawa z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. 2002 Nr 199 poz. 1673 z późn. zm.)

- wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 lutego 2015 r., sygn. akt I UK 243/14

Zobacz: Wskaźniki i stawki