Czym jest ubezwłasnowolnienie

Ubezwłasnowolnienie może być częściowe lub całkowite w zależności od stanu osoby, która ma zostać ubezwłasnowolniona.

Wniosek o ubezwłasnowolnienie

Wniosek taki może złożyć do sądu tylko określony krąg osób. Są to: małżonek osoby, która ma być ubezwłasnowolniona, jej krewni w linii prostej (rodzice, dziadkowie, dzieci, wnuki), rodzeństwo. Wniosek o ubezwłasnowolnienie może też złożyć prokurator.

Decyzję o złożeniu takiego wniosku prokurator może podjąć, jeżeli zauważy taką potrzebę w związku z toczącym się innym postępowaniem albo, jeżeli otrzyma zawiadomienie od osoby, która nie należy do kręgu osób uprawnionych i uzna to za zasadne.

We wniosku o ubezwłasnowolnienie powinno zostać określone, czy żąda się ubezwłasnowolnienia całkowitego czy częściowego.

Do wniosku muszą być dołączone dokumenty potwierdzające przynależność osoby, która złożyła wniosek do kręgu osób uprawnionych. Wymagane są również świadectwa o stanie zdrowia lub stanie umysłowym osoby, która ma być ubezwłasnowolniona; w przypadku osób upośledzonych umysłowo będą to np. świadectwo od lekarza psychiatry albo psychologa; w przypadku osób uzależnionych od alkoholu, np. zaświadczenie z poradni przeciwalkoholowej.

Należy również wskazać opiekuna prawnego, który sprawowałby opiekę nad osobą ubezwłasnowolnioną.

Wniosek należy złożyć do sądu okręgowego wydział cywilny, właściwy dla miejsca zamieszkania osoby, która ma być ubezwłasnowolniona, a w przypadku braku miejsca zamieszkania w miejscu jej pobytu. Od wniosku pobiera się opłatę stałą w kwocie 40 zł.

Zobacz również: Przykładowy wniosek o ubezwłasnowolnienie

Skutki ubezwłasnowolnienia całkowitego

Osoba ubezwłasnowolniona całkowicie (czyli taka, która skończyła 13 rok życia i nie jest w stanie sama kierować swoim postępowaniem na skutek choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego lub innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności przez pijaństwo lub narkomanię ) samodzielnie może dokonać jedynie czynności, które są określane w ustawie jako drobne, bieżące sprawy życia codziennego, które nie powodują rażącego pokrzywdzenia osoby ubezwłasnowolnionej. Będą to, np. drobne zakupy, korzystanie z drobnych usług, np. fryzjer, kupno biletu autobusowego lub żywności.

Dla osoby ubezwłasnowolnionej całkowicie sąd ustanawia opiekuna. Opiekunem powinien być w pierwszej kolejności małżonek tej osoby, a jeśli nie jest to możliwe, któryś z rodziców. Dopiero, gdy nie ma innej możliwości można ustanowić opiekunem inne osoby.