Zastosowanie dozoru policyjnego

Czym jest dozór policyjny?

Środek ten polega na obowiązku okresowego zgłaszania się do jednostki policji, określonej w postanowieniu o zastosowaniu dozoru policyjnego. W praktyce, najczęściej jest nią komenda policji właściwa dla miejsca zamieszkania dozorowanego. Dozorem policyjnym objęty może być tylko oskarżony lub podejrzany, a więc osoba wobec której zostały wcześniej przedstawione zarzuty. Ustanawiany jest przez sąd lub prokuratora w drodze postanowienia, na każdym etapie procesu.

Osoba objęta dozorem korzysta ze znacznego zakresu swobody, mianowicie może podjąć lub kontynuować pracę zawodową, naukę w szkolę itp. W porównaniu do tymczasowego aresztowania jest środkiem dużo mniej uciążliwym zarówno dla oskarżonego (podejrzanego) jak i Skarbu Państwa. Dozór nie jest ograniczony terminami – trwa zatem do jego odwołania lub zakończenia postępowania karnego.

Wykonywanie dozoru należy do wyłącznych kompetencji Policji. Jednakże w sprawach karnych podlegających orzecznictwu sądów wojskowych oskarżonego, który jest żołnierzem, można poddać pod dozór przełożonego wojskowego.

POLECAMY: E - wydanie Dziennika Gazety Prawnej

Obowiązki osoby dozorowanej

Zgodnie z art. 275 § 2 kodeksu postępowania karnego, oddany pod dozór ma obowiązek stosować się do wymagań zawartych w postanowieniu o zastosowaniu środka zapobiegawczego w postaci dozoru policji. W szczególności takimi wymaganiami mogą być:

- Zakaz opuszczania miejsca pobytu – oznacza zakaz opuszczania miejsca wyznaczonego przez sąd lub prokuratora w postanowieniu o zastosowaniu dozoru Policji. Najczęściej jest to miejscowość w której oskarżony (podejrzany) mieszka na stałe.

- Zgłaszanie się do organu dozorującego w określonych odstępach czasu – polega na okresowych meldunkach oskarżonego (podejrzanego) organowi sprawującemu dozór, w celu poddania go systematycznej kontroli policji. Częstotliwość meldunków określona jest w postanowieniu o zastosowaniu dozoru policji (np. raz w tygodniu).

- Zawiadamianie organu dozorującego o zamierzonym wyjeździe oraz o terminie powrotu.

- Zakaz kontaktowania się z pokrzywdzonym lub innymi osobami (w szczególności świadkami lub współoskarżonymi) – oznacza zakaz osobistego, zdalnego lub elektronicznego komunikowania się z wyżej wskazanymi osobami (np. nachodzenie, wysyłanie listów, maili).

- Zakaz przebywania w określonych miejscach – polega na określeniu miejsc w postanowieniu o zastosowaniu dozoru policji, w których oskarżonemu (podejrzanemu) nie wolno przebywać. Mogą one być określone rodzajowo lub konkretnie.

- Zakazie zbliżania się do określonych osób na wskazaną odległość – odległość również jest ustalana w postanowieniu o zastosowaniu dozoru policji.

Należy pamiętać, że powyższe obowiązki mogą być zastosowane łącznie, a przywołany katalog nie jest zamknięty. Ponadto istnieje możliwość zmiany obowiązków w trakcie wykonywania dozoru – w takim przypadku wydawane jest nowe postanowienie.

Na postanowienie o dozór policyjny, oskarżonemu (podejrzanemu) przysługuje zażalenie, na wniesienie którego ma 7 dni od daty doręczenia odpisu postanowienia. Ponadto na każdym etapie procesu może złożyć wniosek o uchylenie lub zmianę środka zapobiegawczego (art. 254 k.p.k.).

Zobacz: Sprawy karne

Zgłoszenie do organu dozorującego – wymogi formalne

Zgodnie z art. 275 § 4 kpk., osoba poddana dozorowi policyjnemu stawiając się we wskazanej jednostce policji, obowiązana jest:
- posiadać dokument stwierdzający jej tożsamość;
- wykonywać polecenia mające na celu dokumentowanie przebiegu dozoru;
- udzielać informacji koniecznych do ustalenia, czy stosuje się on do wymagań nałożonych w postanowieniu sądu lub prokuratora.

Zobacz również: Więziennictwo

Podstawa prawna:

- Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz.U. 1997 nr 89 poz. 555 z późn. zm.)