Do jakich odpraw ma prawo pracownik

Odprawy na jakie może liczyć pracownik

Odprawa pieniężna przysługuje:

• pracownikom zwalnianym grupowo, oraz

• pracownikom zwalnianym indywidualnie i tylko z przyczyn niedotyczących pracowników, np. z powodu złej sytuacji finansowej pracodawcy.

Wysokość odprawy pieniężnej zależy od stażu pracy i przysługuje w wysokości:

• jednomiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego
• pracodawcy krócej niż 2 lata;
• dwumiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego
• pracodawcy od 2 do 8 lat;
• trzymiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego
• pracodawcy ponad 8 lat.

Zobacz także serwis: Zwolnienia od pracy

Wysokość odprawy pieniężnej nie może przekraczać kwoty 15-krotnego minimalnego
wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów, obowiązującego w dniu rozwiązania stosunku pracy.

Odprawa rentowa i emerytalna przysługuje:

• pracownikowi spełniającemu warunki uprawniające do renty z tytułu niezdolności do
pracy lub emerytury, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę lub emeryturę,

Pracownik, który otrzymał odprawę, nie może ponownie nabyć do niej prawa.

Zobacz także serwis: Przerwanie urlopu

Wysokość odprawy rentowej i emerytalnej

Zgodnie art. 921 Kp odprawa przysługuje w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia.

Pracodawca w regulaminie pracy lub układach zbiorowych może określić obowiązek wyższej wypłaty odprawy (niektóre grupy zawodowe w przepisach szczególnych mogą również wprowadzić wyższe odprawy).

Prawo do odprawy nie ma osoba , która przechodzi na świadczenie przedemerytalne.

Odprawa pośmiertna przysługuje:

• rodzinie, w razie śmierci pracownika w czasie trwania stosunku pracy lub w czasie pobierania po jego rozwiązaniu zasiłku z tytułu niezdolności do pracy wskutek choroby.

Wysokość odprawy pośmiertnej uzależniona od okresu zatrudnienia pracownika u danego pracodawcy i wynosi:

• jednomiesięczne wynagrodzenie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 10 lat,
• trzymiesięczne wynagrodzenie, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 10 lat,
• sześciomiesięczne wynagrodzenie, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 15 lat.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników ( Dz. U. z 2003 r. Nr 90 poz. 844 ).

Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy ( Dz. U. z 1998 r., Nr 21 poz. 94).