Tematy - Separacja, Związek małżeński - INFOR.PL

Gdyby strony przed wstąpieniem w związek małżeński odpowiedziały sobie na te pytania, które sama stawiam, pisząc skargę powodową, wówczas uniknęłyby - kolokwialnie mówiąc - przykrości z nieudanego, i co więcej, nieważnego związku małżeńskiego.

Na podstawie unijnego rozporządzenia, zwanego Rzym III małżonkowie mają możliwość wyboru prawa, które ma być zastosowane do ich rozwodu, czy separacji. Akt ten od 21 czerwca 2012 r. obowiązuje w Belgii, Bułgarii, Niemczech. Francji, Portugalii, Hiszpanii, Włoszech, Malcie, Łotwie, Luksemburgu, Węgrzech, Austrii, Rumunii i Słowenii.

Zarówno separacja jak i rozwód to instytucje przewidziane na wypadek zaistniałych problemów w związku małżeńskim. Pomimo zachodzącego podobieństwa pomiędzy tymi instytucjami inne są przesłanki dla orzeczenia separacji a inne dla rozwodu. Separacja jest jednak mniej dolegliwa pod względem skutków prawnych dla związku małżeńskiego.

Separacja jest szansą dla osób, które wahają się, a jednocześnie chcą uporządkować swoją sytuacje. Co zatem warto o niej wiedzieć?

Jak długo trzeba płacić alimenty po rozwodzie? Czy alimenty od byłego małżonka są opodatkowane? Czy w czasie trwania małżeństwa można płacić alimenty? Czy po rozwodzie sąd zawsze zasądza alimenty? Kiedy między małżonkami powstaje obowiązek alimentacyjny? Na te i wiele innych pytań odpowiadamy w poniższym poradniku.

Czym jest separacja? Jakie są przesłanki jej orzeczenia? Jakie są różnice i podobieństwa pomiędzy separacją a rozwodem? Jakie skutki niesie ze sobą orzeczenie separacji? Czy separacja może być zniesiona? Odpowiedzi na te i inne pytania szukaj w vademecum separacji.

Separowani małżonkowie kierowani postawą ewangeliczną zawsze winni dążyć do wznowienia małżeńskiego pożycia. Koszty postępowania natomiast ustalane są przez właściwego dla danego trybunału biskupa.

Pomimo orzeczonej separacji małżonków w dalszym ciągu obowiązują prawa i obowiązki wypływające z małżeństwa, które podlegają pewnym modyfikacjom. Pozostają oni bowiem złączeni świętym węzłem małżeńskim.

Prawo do apelowania wynika z naturalnego uprawnienia człowieka do obrony przed niesprawiedliwością i jego celem jest weryfikacja i ponowne rozpatrzenie sprawy.

Stosowanie w sprawach o separację reguł pisemnego procesu spornego ma służyć przede wszystkim ochronie praw podmiotowych i legalnych interesów stron.

Ustny proces sporny od strony proceduralnej jest procesem uproszczonym, przy czym zachowuje on całą skrupulatność procesu pisemnego. Charakteryzuje się szybkością oraz mniejszymi kosztami postępowania.

Postępowanie administracyjne pozwala małżonkowi wnoszącemu o orzeczenie separacji uzyskanie jej bez klasycznego kontradyktoryjnego procesu sądowego, w którym strony musiałyby stanąć przeciwko sobie.

Jeżeli małżonkowie mają wspólne małoletnie dzieci albo nie mają wspólnych małoletnich dzieci, ale jest brak zgodnego żądania orzeczenia separacji między małżonkami, to rozpoznanie sprawy następuję w postępowaniu procesowym.

Instytucja separacji jest zbliżona do rozwodu. Jednak wyróżniamy przy niej istotne różnice po stronie przesłanek jak i skutków jej orzeczenia. Kwestie dotyczące separacji są uregulowane w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym.

W sensie procesowym separacja to formalnoprawne rozpatrzenie przez władzę kościelną prawa małżonków do rozłączenia węzła małżeńskiego. Według prawidłowej interpretacji prawa kanonicznego sprawa w przedmiocie ustanowienia separacji to formalnoprawne rozpatrzenie przez kompetentną władzę kościelną istnienia lub nieistnienia prawa małżonków do rozłączenia węzła małżeńskiego i uzyskanie prawnego orzeczenia separacji małżeńskiej.

Przesłanką do orzeczenie separacji jest zupełny rozkład pożycia. Jeżeli zupełny rozkład pożycia nastąpi między małżonkami, to każdy z nich może żądać, ażeby sąd orzekła separację. Takie żądanie do sądu nosi nazwę pozwu o separację.

Podpowiadamy, gdzie uzyskać pomoc prawną w zakresie mediacji, spraw małżeńskich czy grantów.

Poniżej przedstawiamy Państwu drugą część publikacji wskazującej podstawowe podobieństwa oraz różnice pomiędzy separacją a rozwodem. Pierwsza część naszej publikacji dotyczyła ogólnej charakterystyki tych instytucji, w tym m.in. przesłanek ich orzekania przez sądy. W niniejszej części zaś, przedstawimy dalsze cechy rozwodu i separacji, tym razem związane z wniesieniem powództwa (wniosku) oraz postępowaniem w sądzie.

Zapewne każdy spotkał się z tymi dwiema instytucjami prawa cywilnego, jednakże tylko nieliczni są w stanie wskazać dokładnie jakie cechy różnią, a jakie upodabniają do siebie separację i rozwód w praktyce. Najczęściej nie interesujemy się nimi, jeśli wszystko układa nam się dobrze z naszym mężem albo żoną, ale gdy zaczyna się coś psuć i pojawiają się trudne do przezwyciężenia problemy, w pośpiechu, nieraz pochopnie, podejmujemy decyzję np. o rozwodzie. Czy słusznie? Na to pytanie oczywiście nie będziemy w stanie udzielić odpowiedzi, ale postaramy się Państwu ułatwić podjęcie decyzji przez wyjaśnienie w naszych najbliższych publikacjach, czym charakteryzują się obie te instytucje i co w praktyce różni rozwód od separacji.

Dochowanie obowiązku wspólnoty małżeńskiej nie jest absolutne. Ustawodawca kościelny dopuszcza bowiem wyjątki, dzięki którym węzeł małżeński może zostać zawieszony na zawsze bądź na określony czas.

Orzeczenie separacji powoduje powstanie między małżonkami rozdzielności majątkowej. Z chwilą zniesienia separacji powstaje między małżonkami ustawowy ustrój majątkowy. Na zgodny wniosek małżonków sąd orzeka o utrzymaniu między małżonkami rozdzielności majątkowej.

Instytucja separacji małżeństwa, wobec braku w Kościele katolickim instytucji rozwodu, winna być dla małżonków ostatecznością i powinna być stosowana tylko wtedy, gdy nie ma perspektyw na pogodzenie stron. Instytucja ta nie rozwiązuje węzła małżeńskiego, a jedynie powoduje rozłączenie stron.

Separacja to rozdzielenie małżonków „od stołu i łoża”, sposób rozwiązania wspólnoty małżeńskiej bez możliwości wstąpienia w nowy związek małżeński.

Pojęcie „dobro dziecka”, jakim posługuje się ustawodawca w art. 56 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, nie zostało zdefiniowane w przepisach. Nie ulega jednak wątpliwości, iż dobro dziecka jest zagrożone za każdym razem, gdy następuje rozkład pożycia między rodzicami. Brak definicji kodeksowej pozwala na tworzenie definicji ważnych dla konkretnego przypadku. Dzięki temu istnieje możliwość samodzielnego dokonywania wykładni tego pojęcia.

Postępowanie sądowe w sprawie separacji może toczyć się w dwóch trybach: w trybie procesowym, gdy jeden z małżonków wnosi o separację lub gdy oboje małżonkowie zgodnie wnoszą pozew o separację oraz w trybie nieprocesowym, gdy oboje małżonkowie zgodnie występują z wnioskiem o separację i nie mają wspólnych małoletnich dzieci.

Małżonkowie mają równe prawa i obowiązki w małżeństwie. Są obowiązani do wspólnego pożycia, do wzajemnej pomocy i wierności oraz do współdziałania dla dobra rodziny, którą przez swój związek założyli. Nie ma znaczenia pełniona funkcja przez małżonka ani fakt, że jeden z małżonków zajmuje się pracą zawodową a drugi prowadzi gospodarstwo domowe.

Wiele skutków związanych z rozwodem lub separacją można osiągnąć także w trakcie trwania związku małżeńskiego. Oczywiście małżonkowie nie mogą zawrzeć ponownie związku małżeńskiego bez uzyskania rozwodu, ale jeśli małżonek nie chce rozwodu lub nawet separacji orzeczonej przez sąd, to w zależności od okoliczności można się zastanowić nad pewnymi działaniami prawnymi nie występując z pozwem o rozwód lub separację.

Separacja w przeciwieństwie do rozwodu zakłada, że małżonkowie pozostający w separacji zastanowią się głębiej nad wartością małżeństwa i będą mogli zdecydować czy okoliczności, które zadecydowały o rozstaniu były krótkotrwałe i czy kryzys małżeński miał charakter przejściowy.

Rozwód powoduje, że małżeństwo przestaje istnieć. Separacja nie powoduje rozwiązania małżeństwa, więc małżonkowie w separacji nie mogą zawrzeć związku małżeńskiego z inną osobą.

W przypadku, gdy władza rodzicielska nie może być wykonywana z powodu trwałej przeszkody albo, jeżeli rodzice nadużywają władzy rodzicielskiej lub w sposób rażący zaniedbują swe obowiązki względem dziecka, sąd opiekuńczy pozbawi rodziców władzy rodzicielskiej. Sąd może pozbawić władzy rodzicielskiej także jednego z rodziców.

Sąd nie może orzec separacji, jeżeli wskutek niej miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków.

Separacja wywołuje takie same skutki jak rozwód również w przypadku dziedziczenia, tyle że małżeństwo nadal istnieje i nie można zawrzeć ponownego związku małżeńskiego. Separacja nie powoduje również rozwiązania małżeństwa i można ją znieść, a ponadto po orzeczeniu separacji nie można wrócić do poprzedniego nazwiska.

Moi rodzice pozostają w separacji orzeczonej przez sąd. Czy w rzazie śmierci mojego ojca mama będzie uprawniona do dziedziczenia po nim?

Kościół katolicki nie dopuszcza rozwodu. Małżonkowie mają jednak możliwość rozłączenia. Takie prawo daje im separacja.

Separacja wywołuje takie same skutki jak rozwód, tyle że małżeństwo nadal istnieje i nie można zawrzeć ponownego związku małżeńskiego. Separacja nie powoduje również rozwiązania małżeństwa i można ją znieść, ponadto po orzeczeniu separacji nie można wrócić do poprzedniego nazwiska.

Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy w zakresie separacji przewiduje oprócz postępowania procesowego wszczynanego pozwem również postępowanie nieprocesowe, które wszczyna się na zgodny wniosek małżonków.

Podejmując decyzję o wystąpieniu z pozwem czy wnioskiem o separację należy złożyć go we właściwym sądzie. Co prawda złożenie pozwu w niewłaściwym sądzie nie spowoduje odrzucenia pozwu gdyż sąd niewłaściwy zobowiązany jest przekazać sprawę sądowi właściwemu do rozpoznania sprawy, jednakże spowoduje to znaczne opóźnienie w rozpoznaniu sprawy przez sąd właściwy.

Skutkiem orzeczenia separacji jest także zniesienie z mocy prawa między małżonkami przymusowego ustroju majątkowego, który powstaje z chwilą zawarcia małżeństwa, pod warunkiem, że wcześniej małżonkowie nie dokonali zniesienia wspólności majątkowej poprzez umowę w formie aktu notarialnego bądź uzyskali rozdzielność majątkową wskutek orzeczenia sądu.

W postępowaniu o separację każdy z małżonków może żądać uregulowania przez sąd wzajemnych stosunków dotyczących wspólnie zajmowanego przez nich mieszkania na czas wspólnego w nim zamieszkiwania. Regulacja ta ma na celu umożliwienie małżonkom wspólne zamieszkiwanie pod jednym dachem w sposób jak najbardziej eliminujący ewentualne konflikty dotyczące zamieszkania.

Wnosząc pozew o separację z żądaniem ustalenia winnego rozpadu małżeństwa koniecznym jest udowodnienie winy małżonka. W tym celu należy przedstawić sądowi dowody na winę pozwanej strony. Dowody mogą być różnego typu, w zależności od sprawy. Najczęściej są nimi zeznania świadków, dokumenty, zdjęcia, zaświadczenia lekarskie, wydruki z poczty internetowej jak również coraz częściej się pojawiające nagrania audio i video.

Postępowanie separacyjne możemy zainicjować dwoma sposobami, albo zgodnym wnioskiem stron o separację albo pozwem o separację. Wniosek o separację został omówiony w innym artykule, w tym natomiast postaram się przybliżyć instytucję pozwu o separację.

Jednym ze skutków orzeczenia separacji może być zasądzenie obowiązku alimentacyjnego jednego z małżonków na rzecz drugiego małżonka. Kodeks stanowi wprost, że małżonkowie pozostający w separacji obowiązani są do wzajemnej pomocy, jeżeli tego wymagają tzw. względy słuszności. Z sytuacją taką nie spotkamy się natomiast w wypadku orzeczenia rozwodu między małżonkami.

Składając pozew bądź wniosek o separację każdy z małżonków może wnieść do sądu o podział majątku dorobkowego. Sąd nie jest jednak tym wnioskiem związany i może pozostawić go bez rozpoznania w wypadku gdy dojdzie do przekonania, że rozstrzyganie tej kwestii znacznie przedłuży całe postępowanie. Sytuacje takie mają miejsce najczęściej gdy jeden z małżonków sprzeciwia się proponowanemu podziałowi czy też kwestionuje wartość majątku.

Sąd orzekając separację ma obowiązek orzec któremu z rodziców i w jakim zakresie powierza pełnienie władzy rodzicielskiej. Pod pojęciem władzy rodzicielskiej rozumieć należy szereg praw i obowiązków spoczywających na rodzicach służących należytemu wychowaniu dziecka oraz sprawowaniu pieczy nad dzieckiem jak również majątkiem dziecka.

Sąd w wyroku zasądzającym separację, podobnie jak przy orzeczeniu rozwodu powinien z urzędu orzec o sposobie kontaktowania się rodziców z ich małoletnimi dziećmi. Zgodnie ze zmienionymi przepisami Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego kontakty rodziców z dziećmi nie są związane z władzą rodzicielską. Oznacza to, że nawet w wypadku ograniczenia władzy rodzicielskiej bądź jej pozbawienia rodzic ma prawo do styczności z dzieckiem i dopiero pozbawienie go tej styczności przez sąd pozbawi go możliwości kontaktowania się z dzieckiem.

Orzeczenie separacji pociąga ze sobą również orzeczenie obowiązku alimentacyjnego na małoletnie dzieci małżonków. Sąd nie może natomiast dokonać zasądzenia alimentów na dorosłe dziecko, mimo że pozostaje ono z jednym z rodziców i faktycznie jest na jego utrzymaniu. W takim wypadku pozostaje jedynie dochodzenie alimentów na drodze sądowej bezpośrednio przez pełnoletnie dziecko.

Polskie prawo przewiduje w wyjątkowych wypadkach możliwość eksmitowania jednego z małżonków z mieszkania, które wspólnie zajmują. Powodem dla wystąpienia z wnioskiem o eksmisję musi być rażąco naganne postępowanie, które uniemożliwia drugiemu małżonkowi wspólne zamieszkiwanie. Wniosek złożyć może każda ze stron postępowania o separację.

W sprawach rodzinnych mediator pomaga członkom rodziny w przeprowadzeniu trudnej rozmowy. Dba, aby rozmowa przebiegała w sposób bezpieczny, uporządkowany, spokojny, tak by zmierzała w kierunku odpowiadających wszystkim stronom uzgodnień.

Mediacja jest dla rozwodzących się szansą, na załatwienie części spraw spornych poza salą rozpraw. Mediator nie daj rozwodu, ale pozwala na przykład ustalić zasady podziału majątku.

Separacja, Związek małżeński

Jak zawrzeć ważne kościelne małżeństwo

Rzym III bez Polski

Czym różni się rozwód od separacji?

Separacja – alternatywą dla rozwodu?

Alimenty między małżonkami – vademecum

Separacja – vademecum

Ustanie separacji kanonicznej oraz koszty postępowania separacyjnego

Kanoniczne skutki ustanowienia separacji

Postępowanie odwoławcze w przedmiocie ustanowienia separacji w Kościele

Jak ustanowić separację w Kościele w pisemnym procesie spornym?

Jak ustanowić separację w Kościele w ustnym procesie spornym?

Jak ustanowić separację w administracyjnym postępowaniu kanonicznym?

Na czym polega separacja w procesie?

Kiedy separacja jest niedopuszczalna?

Jak wygląda kanoniczne postępowanie w przedmiocie ustanowienia separacji?

Pozew o separację

Pozew o separację

Gdzie uzyskasz pomoc w sprawach rodzinnych w Irlandii?

ABC prawa - Separacja a rozwód cz. II

ABC prawa - Separacja a rozwód cz. I

Jakie są rodzaje separacji w prawie kanonicznym?

Czy separacja powoduje rozdzielność majątkową?

Separacja w ogólności według prawa kanonicznego

Separacja

Rozwód i separacja a dobro dziecka

Orzeczenie separacji na zgodne żądanie małżonków – dla kogo?

Jakie są prawa i obowiązki małżonków?

Czy zawsze potrzebny rozwód lub separacja?

Małżonkowie mogą żądać zniesienia separacji

Różnice między rozwodem a separacją

Kiedy sąd pozbawi władzy rodzicielskiej

Dobro dziecka przy orzekaniu separacji

Prawo do dziedziczenia w przypadku separacji

Separacja a dziedziczenie

Czy w Kościele istnieje separacja?

Kiedy sąd może orzec separację?

Separacja - zgodny wniosek małżonków

Separacja - właściwość sądu

Separacja a stosunki majątkowe małżonków

Separacja - rozstrzygnięcie o wspólnym mieszkaniu

Pozew o separację - kwestie dowodowe

Jak sporządzić pozew o separację?

Separacja i alimenty na małżonka

Separacja a podział majątku dorobkowego

Separacja a władza rozdzicielska

Separacja a kontakty z dzieckiem

Separacja i alimenty na dzieci

Separacja a kwestia eksmisji małżonka

Kim jest mediator?

Czym jest mediacja rodzinna?