Różnice między rozwodem a separacją

Aby sąd orzekł rozwód między małżonkami musi nastąpić zupełny i trwały rozkład pożycia małżeńskiego.

Rozkład jest zupełny, gdy nie istnieje między małżonkami więź duchowa, fizyczna ani gospodarcza. Gdy jednak przy zupełnym braku więzi duchowej i fizycznej pozostały pewne elementy więzi gospodarczej, rozkład pożycia może być mimo to uznany za zupełny, jeśli utrzymanie elementów więzi gospodarczej (np. wspólnego mieszkania) wywołane zostało szczególnymi okolicznościami.

Natomiast nawet sporadyczne tylko stosunki fizyczne między małżonkami z reguły będą wskazywać, że rozkład pożycia nie jest jeszcze zupełny. Do uznania, że rozkład jest trwały, nie jest konieczne stwierdzenie, że powrót małżonków do pożycia jest bezwzględnie wyłączony. Wystarczy oparta na doświadczeniu życiowym ocena, że w okolicznościach sprawy powrót małżonków do wspólnego pożycia nie nastąpi. Należy przy tym mieć na uwadze indywidualne cechy charakteru małżonków.

Przy separacji musi nastąpić jedynie zupełny rozkład pożycia małżeńskiego. Nie trzeba udowadniać, że jest on trwały.

Zobacz również: Czym jest trwały i zupełny rozkład pożycia

Rozwód nie jest dopuszczalny, jeżeli żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo że odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego. Separację może natomiast uzyskać małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, nawet jeżeli sprzeciwi się temu drugi małżonek.

Po rozwodzie można wrócić do poprzedniego nazwiska poprzez oświadczenie złożone przed Kierownikiem USC w ciągu 6 miesięcy od rozwodu. Natomiast po orzeczeniu separacji nie można wrócić do poprzedniego nazwiska.

Małżonkowie w separacji zobowiązani są do wzajemnej pomocy, jeżeli wymagają tego względy słuszności (np. w wypadku choroby, kalectwa oraz innych sytuacjach życiowych).

Zobacz również serwis: Rozwody