Jak nie zapłacić podatku od darowizny?

Osoby otrzymujące darowiznę od najbliższych członków rodziny mają prawo do zwolnienia od podatku. Jest to zwolnienie całkowite i nielimitowane. Dotyczy to osób z tzw. zerowej grupy.

Sprawdź czy możesz liczyć na zwolnienie

Ustawa o podatku od spadków i darowizn zwalnia od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę. Osoby te tworzą, jak się powszechnie mówi, tzw. zerową grupę podatkową.

W grupie zerowej nie ma ani zięcia, ani synowej, jak również teściów.

Jeśli zatem chcemy obdarować nasze żonate (zamężne) dzieci, lepiej wyraźnie zaznaczyć, że jest to darowizna na rzecz syna czy córki. Inaczej zostanie ona potraktowana jako dokonana w części na rzecz dzieci (zwolniona z podatku grupa zerowa), a w części jako darowizna na rzecz zięcia czy synowej (tylko częściowo zwolniona z podatku pierwsza grupa podatkowa).

Zobacz również: Podatek od spadków i darowizn - jakie są grupy podatkowe

Zwolnienie przysługuje tylko po spełnieniu ściśle określonych przez przepisy warunków.

Ze zwolnienia skorzystają tylko te osoby, które:

• nie spóźnią się ze specjalnym oświadczeniem (SD-Z2)
• oraz - w przypadku darowizn pieniężnych - skorzystają z pośrednictwa banku, poczty lub Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej (tzw. SKOK).

Jeśli chcemy korzystać z możliwości obdarowania najbliższej rodziny bez podatku, nie możemy przekazać jej w gotówce!

Chcesz skorzystać z ulgi - złóż zawiadomienie SD-Z2

Jak z tego wynika, w zamian za zwolnienie podatnicy muszą m.in. poinformować właściwy urząd skarbowy o nabywanym w spadku lub darowiźnie majątku. Na podanie fiskusowi takich danych jest 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia, zapisu lub dalszego zapisu w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku. W przypadku darowizn obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania darowizny.

Przy ustalaniu terminu złożenia zawiadomienia SD-Z2 obowiązują ogólne zasady określone w Ordynacji podatkowej. Oznacza to, że należy się kierować regułą, według której terminy określone w miesiącach kończą się z upływem dnia, który jest taki sam jak w dacie początkowej, w ostatnim miesiącu wyznaczonego terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było, to w ostatnim dniu tego miesiąca. Pamiętać także należy od dostosowaniu się do przepisów, które dotyczą zachowania terminu.