Co wchodzi w skład opłat z tytułu umowy najmu

Co się składa na opłaty?

Jest to istotna kwestia, która powinna być wyjaśniona na początku zawierania umowy, ponieważ może powstać konflikt, w sytuacji gdy najemca liczył na to, że określone opłaty są już wliczone w wysokość czyszu, albo nie liczył się on z obowiązkiem poniesienia opłat za określone usługi, np. ochrona, wspólna reklama, sprzątanie części wspólnych.

Jeżeli umowa nie przewidziała obowiązku poniesienia powyżej wskazanych kosztów, najemca będzie zobowiązany jedynie do ponoszenia opłat związanych z eksploatacją lokalu, a nie będzie zobowiązany do ponoszenia kosztów dodatkowych usług.

Zobacz również: Czynsz - co podstawę jego wysokości?

W jaki sposób dzielimy opłaty?

Opłaty można podzielić na dwie kategorie: opłaty za korzystanie z lokalu oraz opłaty związane z dodatkowymi usługami. Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, czynsz obejmuje tylko opłaty eksploatacyjne. Oznacza to, że najemca jest mimo wszystko zobowiązany do pokrycia, ale tylko w granicach standardowych opłat eksploatacyjnych lokalu, czyli: gaz, woda, energia elektryczna, wywóz śmieci i ścieków.

Co wchodzić w skład usług dodatkowych?

Do usług dodatkowych, niezwiązanych permanentnie z najmem lokalu można zaliczyć, np. wspólną reklamę w centrum handlowym. W tym przypadku dopiero na podstawie umowy najemca może być zobowiązany do płacenia np. udziału w całkowitych kosztach umieszczania na budynku reklam wszystkich najemców.

Czynności tj. sprzątanie części wspólnych czy też ochrona – stanowią usługi dodatkowe, niezwiązane są one bezpośrednio z korzystaniem lokalu. Z tego też powodu obowiązek zapłaty za nie powinien być oddzielnie ustalony.

Zobacz również serwis: Nieruchomości

Na co szczególnie powinien zwrócić uwagę najemca?

Najemca powinien zwrócić uwagę na to, czy koszty energii elektrycznej wody i innych mediów są obliczane ryczałtowo według powierzchni zajmowanego lokalu, czy też rozliczone według liczników. W pierwszym wypadku najemca naraża się na negatywne skutki uśredniania kosztów. Oznacza to, że możliwa jest sytuacja, w której zapłaci on więcej niż korzysta. Przy okazji powinien on zastrzec w umowie prawo żądania obniżenia lub zawieszenia opłat za zużywaną energię, wodę, w razie gdyby zaprzestał korzystania z lokalu.

Najemca nie będzie mógł jednak skierować tego żądania wobec wynajmującego, co do kosztów dotyczących utrzymania części wspólnych, gdyż o ile koszty energii czy wody – wskutek nieużywania lokalu – zmniejszą się, o tyle opłaty np. za sprzątanie czy ochronę są stałe, bez względu na to, czy lokal jest faktycznie wykorzystywany czy nie.