PZON uzdrowił. Rodzic bez świadczenia pielęgnacyjnego 3287 zł. Komisja zabrała nie tylko punkt 7, ale i punkt 8. I stopień znaczny niepełnosprawności

Jako dowód tej tezy czytelniczka przysłała do nas fragment orzeczenia o niepełnosprawności, które otrzymał jej syn chory na autyzm (16 lat). W orzeczeniu nastąpiła degradacja stopnia niepełnosprawności z poziomu "znaczny" na "umiarkowany". Dla matki, która nie widzi żadnej poprawy zdrowia u syna (ocenianego przez internistę) jest to tzw. "cudowne" uzdrowienie.

Rodzice niepełnosprawnych dzieci protestują od miesięcy. Na razie bez skutku

Rodzice dzieci z autyzmem oraz rodzice osób głuchych już protestowały. Np. na stronie www. Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych Łukasza Krasonia czytamy po ich protestach.

Link do ww. wypowiedzi.

PZON zabrał niepełnosprawnemu dziecku nie tylko punkt 7, ale i punkt 8. I zabrał stopień znaczny niepełnosprawności

Punkty 7 i 8 w orzeczeniu o niepełnosprawności są kluczowe jako podstawa prawna do uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego dla dziecka z niepełnosprawnością.

• Punkt 7 orzeczenia - konieczność stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby z powodu znacznie ograniczonej możliwości samodzielnej egzystencji dziecka (adnotacja „Nie wymaga” - tak jak na zdjęciu - wyklucza świadczenie pielęgnacyjne ).
• Punkt 8 orzeczenia o niepełnosprawność - konieczność stałego współudziału opiekuna dziecka w codziennym procesie leczenia, rehabilitacji i edukacji (adnotacja „Nie dotyczy” - tak jak na zdjęciu - wyklucza świadczenie pielęgnacyjne).

Dzień dobry. Przeczytałam ostatnio w Internecie o problemach seniorów z niepełnosprawnością. Problem jest o wiele poważniejszy. Wszyscy biją na alarm, że rodzi się w Polsce mało dzieci, ale nikt nie pyta co w przypadku dzieci niepełnosprawnych, które w pewnym momencie są uważane przez system za zdrowe. Mam tu na myśli autystów głęboko upośledzonych niesamodzielnych i niezdolnych do życia bez ich opiekunów.

Moje dziecko niepełnosprawne "uzdrowiono" na komisji PZON

Jestem mamą 16-latka z autyzmem którego PZON "uzdrowił" na jednej komisji. Tym samym pozbawił mnie świadczenia pielęgnacyjnego dzięki któremu mogłam opiekować się synem 24 godziny na dobę. Lekarz orzecznik (swoją droga internista), który nie wie na czym polega autyzm, uznał że syn ma niepełnosprawność umiarkowana i tym samym może podjąć zatrudnienie mimo, że to fikcja. Wszystkie dokumenty które złożyłam na komisję potwierdzają że syn jest niesamodzielny co zresztą wynikało również z orzeczenia jakie uzyskiwał dotąd. Teraz nagle cud się stał i syn ozdrowiaŁ. Jestem załamana nie mam z czego żyć i z kim zostawić chorego syna. Mieszkam w małym mieście, gdzie zarobki to minimalna krajowa. Jak pójdę do pracy z kim zostanie dziecko......?

Wytyczne min. Ł. Krasonia nie obejmują autyzmu, więc PZON mogą robić co chcą

Rząd pod koniec maja uchwalił rozporządzenie o chorobach rzadkich, ale autyzmu w nim nie ma. To jest choroba, z której się nie da wyleczyć. Syn jest dzieckiem chcianym nie pochodzimy z patologii, cała ciąża przebiegała prawidłowo, a mimo to jestem rodzicem autysty bez szans. Nie dziwię się młodym ludziom, że nie chcą mieć dzieci z obawy przed nieprzewidzianymi problemami zdrowotnymi i nie tylko. Bo niestety rzeczywistość jest taka, że zostaje sie z tym potem samemu. Każdy pokiwa głową, że współczuje a rodzic dziecka niepełnosprawnego, nie tego oczekuje tylko realnej pomocy. Dlaczego głosu nas opiekunów takich osób nikt nie słyszy? Choroba może zdarzyć się każdemu w każdej chwili życia. Mam apel do władz, by zaczęli widzieć problemy zwykłych Polek i Polaków i nie kończyli swoich działań na pozornych obietnicach. Jestem bez wyjścia................. Rodzic.

„Nowe” i „stare” świadczenie pielęgnacyjne

Dziś mamy dualizm świadczenia pielęgnacyjnego:

„Stare” świadczenie pielęgnacyjne – nie ma granicy wieku osoby niepełnosprawnej. Korzysta z niego np. osoba niepełnosprawna (stopień znaczny) w wieku 80-lat. Opiekun nie może pracować. „Stare” świadczenie pielęgnacyjne przysługuje jako prawo nabyte. Nie można go po raz pierwszy uzyskać od 1 stycznia 2024 r.

„Nowe” świadczenie pielęgnacyjne – jest granica wieku (18 lat), a opiekun może pracować (rząd założył, że opiekun niepełnosprawnego dziecka będzie mógł wynająć usługi opiekuńcze dla dziecka i pójść do pracy).

 Obecnie świadczenie pielęgnacyjne przysługuje opiekunom osób niepełnosprawnych (dziecko w wieku do osiemnastego roku życia). W orzeczeniu o niepełnosprawności musi być zaznaczony punkt 7 i 8. Dlaczego? Świadczenie pielęgnacyjne wypłacana jest opiekunowi, który zajmuje się osobą niepełnosprawną. Z punktu 7 i 8 wynika, że:

1. Niepełnosprawne dziecko wymaga stałej opieki oraz
2. Niezbędny jest aktywny udział opiekuna w leczeniu i rehabilitacji.

Obie te cechy sytuacji Jest opieką nad osobą niepełnosprawną uzasadniają przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego.