Zasady udzielania skazanym zwolnień od pracy

Dyrektor zakładu karnego o przewidywanym terminie nabycia przez skazanego prawa do zwolnienia od pracy powiadamia zatrudniającego przy skierowaniu skazanego do pracy.

Skazany nie może zrzec się prawa do zwolnienia od pracy.

Roczny okres nieprzerwanej pracy, wymagany do uzyskania prawa do kolejnego zwolnienia od pracy, biegnie od dnia następującego po dniu jego uzyskania, bez względu na faktyczny termin jego wykorzystania.

Zobacz również: Zasady udzielania skazanym urlopów wypoczynkowych

Przerwy w pracy, trwające łącznie w ciągu roku pracy nie dłużej niż 60 dni kalendarzowych, niezawinione przez skazanego, nie powodują przerwania okresu, o którym mowa powyżej. Okresu tych przerw nie wlicza się do okresu pracy wymaganego do nabycia prawa do zwolnienia od pracy.

W razie zaś przerwy w zatrudnieniu zawinionej przez skazanego lub trwającej łącznie dłużej niż 60 dni kalendarzowych w roku pracy okres łącznej nieprzerwanej pracy biegnie od dnia ponownego zatrudnienia.

Zmiana miejsca pracy lub zakładu karnego nie pozbawia skazanego prawa do zwolnienia od pracy.

Zwolnienia od pracy udziela skazanemu dyrektor zakładu karnego niezwłocznie po uzyskaniu przez niego prawa. 

Na wniosek zatrudniającego zwolnienie od pracy może być udzielone w terminie późniejszym, nie później jednak niż w ciągu 60 dni kalendarzowych od dnia uzyskania do niego prawa.

Na wniosek skazanego, za zgodą zatrudniającego, zwolnienie od pracy może być dzielone, przy czym pełne wykorzystanie zwolnienia od pracy musi nastąpić nie później niż w terminie 60 dni, licząc od dnia uzyskania prawa, a jedna część zwolnienia powinna obejmować nie mniej niż 5 dni roboczych.

Do okresu zwolnienia od pracy nie wlicza się dni usprawiedliwionego niewykonywania pracy. 

- w okresie korzystania z przepustki udzielonej na podstawie art. 91 pkt 7 lub art. 92 pkt 9 Kodeksu karnego wykonawczego, 

- zezwolenia na widzenie bez dozoru, poza obrębem zakładu karnego, udzielonego na podstawie art. 138 § 1 pkt 7 Kodeksu karnego wykonawczego, 

- zezwolenia na opuszczanie zakładu karnego udzielonego na podstawie art. 138 § 1 pkt 8 lub art. 165 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego.

Zwolnienia od pracy lub jego części, niewykorzystanego z przyczyn usprawiedliwionych, udziela się bezpośrednio po ich ustaniu. O przesunięciu terminu zwolnienia od pracy dyrektor zakładu karnego powiadamia zatrudniającego.

Wynagrodzenie za okres zwolnienia od pracy oblicza i przekazuje do zakładu karnego zatrudniający, u którego skazany nabył prawo do zwolnienia, w terminie określonym dla przekazania list płac skazanych i środków na wynagrodzenia za pracę.