Dobra osobiste i ich ochrona

W poniższej publikacji postaramy się wyjaśnić istotę dóbr osobistych oraz sposoby ich ochrony.

Dobra osobiste

Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r.  - Kodeks Cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej „k.c.”) nie zawiera definicji dóbr osobistych. Jednak można wskazać, że dobra osobiste to wartości niematerialne, ściśle związane z osobą ludzką (a także poprzez odesłanie z art. 43 k.c. z osobą prawną).  Przyjmuje się, że są to pewne ogólnospołecznie uznane wartości, które dotyczą integralności cielesnej i psychicznej człowieka. Wartości te są na tyle istotne, że podlegają ochronie prawnej.

Przykładowe dobra osobiste

Kodeks cywilny wymienia przykładowe wartości uznane za dobra osobiste. Są nimi w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska. Przy czym, wskazać należy, że powyższy katalog dóbr osobistych jest otwarty, tzn. zaliczają się do niego nie tylko te wartości wymienione w Kodeksie cywilnym, ale także każde inne dobra, które można zakwalifikować jako dobra osobiste. Dlatego poza powyższymi wartościami, jako dobra osobiste są uznawane m.in. zdrowie, sfery życia psychicznego, życie rodzinne, życie prywatne, w tym intymne, kult pamięci osoby zmarłej oraz poczucie przynależności do określonej płci.

Zobacz: Dobra osobiste

Ochrona dóbr osobistych

Dobra osobiste pozostają pod ochroną prawa cywilnego i to niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach. Osoba, której dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym, bezprawnym działaniem, może żądać zaniechania tego działania. W razie, gdy doszło już do naruszenia, osoba ta może także żądać, aby osoba, która naruszyła jego dobro, usunęła skutki tego naruszenia, w szczególności aby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie. Osoba, która poniosła szkodę majątkową na skutek naruszenia jej dóbr osobistych (np. bezprawnego wejścia do mieszkania lub pogorszenia stanu zdrowia) może żądać jej naprawienia na zasadach ogólnych (tj. poprzez zapłatę odszkodowania). Dodatkowo osoba, która doznała w takiej sytuacji krzywdy, czyli negatywnych odczuć psychicznych, może żądać zapłaty odpowiedniej sumy tytułem zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany przez nią cel społeczny.