Przedawnienie roszczenia o zachowek

Otwarcie spadku ma miejsce w chwili śmierci spadkodawcy.

Ogłoszenia testamentu dokonuje sąd lub notariusz, u którego testament został złożony. Osoby zainteresowane mogą być obecne przy ogłoszeniu testamentu, jednak nie zawiadamia się ich o terminie jego otwarcia i ogłoszenia. Testament może być otwarty i ogłoszony podczas rozprawy w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku. Na sądzie ciąży bowiem obowiązek badania, kto jest spadkobiercą. Wzywa on zatem do złożenia testamentu osobę, co do której będzie uprawdopodobnione, że testament u niej się znajduje.

Osobami uprawnionymi do zachowku są zstępni, małżonek oraz rodzice spadkodawcy, którzy byliby powołani do spadku z ustawy. Jeżeli zatem spadkodawca pozostawił żyjące dzieci oraz małżonka, to do zachowku nie będą mieli prawa rodzice, gdyż dopiero w braku zstępnych spadkodawcy powołani byliby do spadku rodzice dziedziczący obok małżonka.

Zobacz również: Jak dochodzić zachowku?

W jaki sposób liczyć termin?

Pięcioletni termin do żądania zapłaty zachowku od spadkobierców liczony jest od chwili ogłoszenia testamentu. Jednak nie zawsze jest to takie oczywiste. W doktrynie często podnoszony jest zarzut niezasadności takiego rozwiązania w wyjątkowych uzasadnionych okolicznościach.

W Wyroku z dnia 17 września 2010 r. (II CSK 178/10) Sąd Najwyższy podkreślił, iż „w orzecznictwie i doktrynie zasadnie przyjęto, że przepis ten wymaga wykładni zgodnej z ratio legis samej instytucji zachowku oraz ze znaczeniem początku biegu przedawnienia roszczenia dla uprawnionego do zachowku. Wprawdzie więc osoba uprawniona do zachowku staje się znana z chwilą otwarcia i ogłoszenia testamentu, ale może wystąpić z roszczeniem najwcześniej dopiero wtedy, gdy sama dowie się o istnieniu testamentu i o jego treści, a nawet o potwierdzeniu praw do spadku poprzez postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku na podstawie tego testamentu (uzasadnienie uchwały SN z dnia 22 lutego 1972 r., III CZP 102/71, OSNC 1972, nr 7-8, poz. 127). Dlatego początek biegu przedawnienia roszczenia o zachowek w rozumieniu art. 1007 § 1 k.c., liczony od chwili wymagalności tego roszczenia winno się ustalać dla każdego przypadku osobno (…)”.

Oto przykładowe tezy orzeczeń, obrazujących zawiłość tej kwestii:

„Bieg przedawnienia roszczenia o udział w schedzie nie rozpocznie się, jeśli uprawniony nie wie o swoim prawie.” (Wyrok SN z dnia 17 września 2010 r., sygn. II CSK 178/10)

„Bieg terminu przedawnienia roszczenia o zachowek rozpoczyna się w dacie uprawomocnienia postanowienia kończącego postępowanie o zmianę postanowienia o stwierdzeniu nabyciu spadku, które obaliło domniemanie że powód dochodzący zachowku jest spadkobiercą. (Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 10 grudnia 2009 r., VI ACa 1251/09)

„Termin przedawnienia przewidziany w art. 1007 § 1 k.c. nie biegnie dopóty, dopóki uprawniony do zachowku jest uważany z mocy prawomocnego postanowienia sądu za spadkobiercę testamentowego.” (Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 22 lutego 1972 r., III CZP 102/71).

Jeżeli osoba uprawniona dochodzi uzupełnienia swojego zachowku od obdarowanych lub zapisobierców windykacyjnych, to termin liczony jest od chwili otwarcia spadku.

Zachowku od zapisobiercy windykacyjnego można domagać się dopiero wówczas, niemożliwe jest uzyskanie zachowku  od żadnego ze spadkobierców.

Zobacz również: Jaki jest zakres odpowiedzialności zapisobiercy windykacyjnego?

W sytuacji, gdy uprawniony nie może otrzymać należnego mu zachowku od spadkobiercy lub osoby, na której rzecz został uczyniony zapis windykacyjny, może on żądać od osoby, która otrzymała od spadkodawcy darowiznę doliczoną do spadku, sumy pieniężnej potrzebnej do uzupełnienia zachowku.

Pamiętajmy, iż zapisobierca windykacyjny oraz obdarowany są odpowiedzialni za zachowki jedynie  w granicach swojego wzbogacenia będącego skutkiem darowizny lub zapisu.

Z chwilą wniesienia pozwu o zachowek bieg terminu przedawnienia ulega przerwaniu (to znaczy, że termin przestaje upływać).

Polecamy serwis: Zachowek i dział spadku