Prawo do minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w innym kraju

Tak. Powinni Państwo zapewnić pracownikom minimalną stawkę za godzinę w wysokości 8,5 euro. Jednak minimum płacowe nie dotyczy wszystkich zatrudnionych. Takiego obowiązku nie ma w stosunku m.in. do praktykantów i osób długotrwale bezrobotnych - przez okres 6 miesięcy oraz pracowników, których wynagrodzenie ustalają układy zbiorowe pracy - do 31 grudnia 2016 r. Od 1 stycznia 2017 r. mini­malne wynagrodzenie obejmie wszystkie grupy zatrudnionych, bez żadnych ograniczeń.

Pierwszeństwo przed stosowaniem ustawy o niemieckim minimalnym wynagrodzeniu mają przepisy usta­wy o delegowaniu pracowników, ustawy o wynajmie pracowników tymczasowych i przyjęte na ich podstawie rozporządzenia oraz powszechnie obowiązujące układy zbiorowe pracy, jeżeli wysokość minimalnych stawek branżowych wynikających z tych przepisów jest ustalona na poziomie co najmniej minimalnego wynagrodzenia.

Zobacz serwis: Zarobki

Prawo do minimalnej stawki mają niemieccy pracownicy i osoby oddelegowane do pracy w Niemczech, np. Polacy zatrudnieni na podstawie przepisów Kodeksu pracy oraz wykonujący umowy zlecenia lub o dzieło. Mi­nimalne wynagrodzenie nie dotyczy osób realizujących zadania służbowe na terenie Niemiec w ramach delegacji.

Minimalna płaca nie dotyczy też praktykantów. Zgodnie z ustawą o niemieckim minimalnym wyna­grodzeniu za pracę, za praktykanta uważa się osobę, która wykonuje faktycznie, według określonych wytycznych przez ograniczony czas, określone działania w celu nabycia praktycznej wiedzy i doświad­czenia, aby przygotować się do zawodu. Nie dotyczy to kształcenia zawodowego w rozumieniu ustawy o kształceniu zawodowym albo porównywalnego z nim wykształcenia praktycznego. Za pracowników nie są uznawani m.in. praktykanci odbywający:

• obowiązkową praktykę na podstawie prawa oświatowego, regulaminu kształcenia, prawa o szkolnic­twie wyższym albo w ramach kształcenia w wyższej szkole zawodowej,
• praktykę poniżej 3 miesięcy w celu ukierunkowania się w danym zawodzie albo w celu przyjęcia na wybrane studia,
• praktykę poniżej 3 miesięcy podczas trwania edukacji zawodowej lub studiów, jeśli praktykant nie odbywał wcześniej praktyki.

Prawa do minimalnej stawki przez pierwszych 6 miesięcy od ponownego zatrudnienia nie nabędą również pracownicy, którzy bezpośrednio przed zatrudnieniem byli długotrwale bezrobotni. Według § 18 ust. 1 III księgi niemieckiego Kodeksu prawa socjalnego, za długotrwale bezrobotnych uważa się osoby pozostają­ce bez pracy co najmniej rok. Okresu bezrobocia nie przerywa aktywizacja osób bezrobotnych w formie np. udziału w szkoleniach, a także czas choroby lub innej bierności zawodowej trwającej do 6 tygodni.

Zobacz: Umowa o pracę