Tematy - ślub, Rozwód kościelny - INFOR.PL

Symulacja (inny termin to wykluczenie) polega na niechceniu czegoś. W przypadku wykluczenia zgody małżeńskiej będzie to niechcenie zawarcia związku, bądź jak w literaturze specjalistycznej czytamy, chcenie jego niezawarcia. Analogicznie w pozostałych rodzajach symulacji mamy do czynienia z wykluczeniem wierności, jedności, nierozerwalności, i potomstwa.

Są takie tytuły, czyli przyczyny prawne, na podstawie których nie można równocześnie orzec nieważności związku małżeńskiego po tej samej stronie procesowej. Stąd tą niemożliwość nazwałam zasadą niełączenia.

Gdyby strony przed wstąpieniem w związek małżeński odpowiedziały sobie na te pytania, które sama stawiam, pisząc skargę powodową, wówczas uniknęłyby - kolokwialnie mówiąc - przykrości z nieudanego, i co więcej, nieważnego związku małżeńskiego.

Wertując Kodeks Prawa Kanonicznego pod kątem terminów, czasu na dany etap w kościelnym procesie małżeńskim, można wnioskować, iż jest ich niemała ilość, tymczasem do wielu z nich można podchodzić elastycznie.

Małżeństwo należy uznać za ważne, nawet gdy w czasie jego trwania pojawią się jakieś wątpliwości. Oznacza to tym samym, iż po otrzymaniu stwierdzenia nieważności swojego małżeństwa obie strony mogą być przekonane, iż do tego momentu nie żyły w grzesznym związku.

Nie do rzadkości należy konflikt, pretensje, jakie mogą powstać pomiędzy adwokatem a jego klientem, których źródłem jest niezrozumienie, brak należytego wyjaśnienia, na czym polega czynne uczestnictwo w kościelnym procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa, z jednej strony, adwokata kościelnego, a z drugiej, strony, która jest przez niego reprezentowana.

Już w pierwszej fazie kontaktu z klientem, bądź też zetknięcia się jego z kościelnym procesem małżeńskim daje się zauważyć może nie tyle zdziwienie, co bardziej uświadomienie sobie różnicy pomiędzy cywilnym rozwodem i jego przebiegiem a właśnie procesem o orzeczenie nieważności małżeństwa.

Błędem, który może narazić stronę na niepotrzebne dodatkowe działania jest przeniesienie schematu działań z innego sądu do swojego. Dzieje się to wówczas, gdy ktoś z bliskich jest w trakcie albo już po swoim kościelnym procesie, zaś druga strona na zasadzie analogii przenosi schemat jednego procesu, dodajmy – toczącego się zupełnie w innym sądzie – do swojej sprawy.

Podczas kościelnego procesu małżeńskiego albo też już na samym jego początku strona, strony mogą napotkać na pewne przeszkody jego kontynuowania, wszczęcia. W obecnym artykule rozważymy niektóre z nich, aby móc je uniknąć, gdyż winno się zdawać sprawę, iż niejedne z nich powstają niejako na własne życzenie strony.

W niniejszym artykule omówię wykluczenie przymiotu dobra wspólnego małżonków jako symulację zgody małżeńskiej. Symulacja strony podczas wyrażania zgody na małżeństwo wyklucza istotę przymierza małżeńskiego, a więc podporządkowanie go dobru małżonków.

Sam młody wiek nie jest równoznaczny z nieważnie zawartym związkiem małżeńskim. Pojawia się zatem podstawowe pytanie: czy rzeczywiście wiek nie ma żadnego wpływu na stwierdzenie nieważności kościelnego małżeństwa?

Często można spotkać się z problemem, czy małżeństwo zawarte przez osobę mającą inne poglądy, co więcej naukę inną niż Kościół Katolicki jest ważnie zawarte.

Jak często dany adwokat kościelny odniósł sukces w przeprowadzonych przez siebie sprawach, innymi słowy: ile spraw ma już „wygranych”? Wielokrotnie już spotkałam się z takim zapytaniem od osób będących w trakcie, bądź mających dopiero starać się o wszczęcie kościelnego procesu małżeńskiego.

Często pary wnoszące o stwierdzenie nieważności małżeństwa kościelnego są już po rozwodzie cywilnym. Czy ma to jakiś wpływ na kościelny proces?

Tzw. rozwód kościelny nie jest możliwy, gdy choroba psychiczna małżonka pojawiła się po zawartym związku, gdy nie nie jest ona ciężka, czy gdy nie czyni strony niezdolną do podjęcia istotnych zadań małżeńskich.

Wyrok stwierdzający nieważność małżeństwa kościelnego co do zasady powoduje, iż strony mogą zawrzeć kolejny ślub. W istocie będzie to jednak nie kolejny, a pierwszy ślub dla strony, która uzyskała tzw. "rozwód kościelny".

Każdy Sąd Kościelny ma własną praktykę co do skargi powodowej. Jednak istotne wymogi pozostają takie same.

Obok pytania o zasadność konkretnej sprawy do przeprowadzenia kościelnego procesu o orzeczenie nieważności małżeństwa częste jest zapytanie o miejsce, tj. sąd, dla złożenia tej prośby.

Zdrada nie musi skutkować tzw. rozwodem kościelnym, czyli stwierdzeniem nieważności zawiązanego małżeństwa. Kiedy niewierność może stanowić o zasadności dla wszczęcia kościelnego procesu o nieważność małżeństwa?

Częstym, dodajmy wielokrotnie błędnym, przeświadczeniem osób starających się o orzeczenie nieważności swojego kościelnego związku jest pewność odnośnie możliwości starania się o nie już w wyniku zdrady.

Rodzaj załączników dołączanych do pozwu zależy od danego Kościelnego Sądu. Stąd praktyczną wskazówką jest uzyskanie informacji na ten temat w tym Trybunale, który będzie prowadził proces.

Niezaangażowanie strony pozwanej, bądź jej zaangażowanie, ale zupełnie nieprawidłowe bierze się często z niezrozumienia istoty tego, czemu służy kościelny proces o orzeczenie nieważności zawiązanego węzła małżeńskiego.

Ważnym kanonem regulującym sposób wykonywania zadania przez Obrońcę węzła małżeńskiego jest kan. 1432 KPK. Warto zacytować go w tej części: „Obowiązkiem (Obrońcy) jest proponować i przedstawić wszystko, co w sposób rozumny może być przytoczone przeciw nieważności lub rozwiązaniu”.

Zawarcie związku małżeńskiego m.in. z wyznawcą islamu związane jest z koniecznością uzyskania przez stronę katolicką dyspensy od przeszkody różnej religii, zwanej też przeszkodą różnej wiary.

Częstym zapytaniem osób, starających się o stwierdzenie nieważności swojego małżeńskiego związku, jest pytanie o czas trwania tego kościelnego procesu.

W większości procesów jednym z ważniejszych środków dowodowych jest zeznanie świadków. Obowiązuje generalna zasada, od której są naturalnie wyjątki, według której jeden świadek nie jest wystarczający.

Zgodnie z kan. 1095 n. 3 Kodeksu Prawa Kanonicznego (KPK) z 1983 roku, niezdolni do zawarcia małżeństwa są ci, którzy z przyczyn natury psychicznej nie są zdolni podjąć istotnych obowiązków małżeńskich.

Zgodnie z prawem kanonicznym „nieważnie jest małżeństwo zawarte pod przymusem lub pod wpływem bojaźni z zewnątrz, choćby nieumyślnie wywołanej, od której ktoś ażeby się uwolnić, zmuszony jest wybrać małżeństwo”.

Możliwość otrzymania orzeczenia o nieważności małżeństwa kościelnego nie jest uwarunkowane koniecznością przeprowadzenia wcześniej postępowania rozwodowego w sądzie cywilnym. Prawo kanoniczne jest odrębną dziedziną prawną, dlatego też, możemy uzyskać orzeczenie o nieważności małżeństwa kościelnego bez otrzymania rozwodu cywilnego, jak również posiadać orzeczenie o rozwodzie cywilnym bez wyroku stwierdzającego nieważność małżeństwa w Kościele katolickim.

Przyczyną kary jest zewnętrzne naruszenie normy karnej, świadomie i dobrowolne, dokonana tylko i wyłącznie przez siebie (przestępstwo własne), ciężko zawinione. Karanie czynów, Kościół uznał za ostateczny środek, po wcześniejszym wyczerpaniu wszystkich możliwości wpływu, oddziaływania mającego na celu skłonienie sprawcy do poprawy i zadośćuczynienia.

Przestępstwo bigamii określone jest w kodeksie karnym. Jego istotą jest karalność osoby, która zawiera małżeństwo, pomimo że pozostaje w związku małżeńskim, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Stwierdzenie nieważności ślubu kościelnego rozpoczniemy sporządzając skargę powodową. Sędzia nie może rozpoznać żadnej prośby, jeżeli nie zostanie przedstawiona przez tego, kto ma prawo zaskarżyć małżeństwo.

Niezdolność natury psychicznej jest jedną z przesłanek procesowych, która umożliwia uzyskanie orzeczenia o nieważności małżeństwa. Proces ten najczęściej rozpoczynamy powołując się na tytuł prawny : kan. 1095 n.3

Oświadczenia stron, pomimo umiejscowienia ich pośród środków dowodowych, można określić mianem dowodu posiłkowego, gdyż ich wartość uzależniona jest od wielu czynników.

Przyznanie sądowe, czyli twierdzenia strony przeciwko sobie stanowi ważny argument w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa kościelnego. Psychologicznie bowiem rzecz ujmując, człowiek łatwiej kłamie w obronie siebie niż przeciwko sobie.

Proces o stwierdzenie nieważności małżeństwa dostosowuje się z pewnymi zmianami do zwyczajnego procesu spornego. Dlatego też trybunały kościelne nie unieważniają ważnie zawartych małżeństw i nie wydają orzeczeń rozwodowych.

Bez względu na rodzaj, każde małżeństwo mieszane zobowiązane jest do przestrzegania wymogów związanych z prawem Bożym naturalnym i prawem Bożym pozytywnym.

Przeszkoda różnej religii jest jedną z przyczyn rozwodu kościelnego (stwierdzenia nieważności małżeństwa kościelnego). Zachodzi ona pomiędzy osobą ochrzczoną w Kościele katolickim lub doń nawróconą a osobą nieochrzczoną.

Rozwód kościelny to potoczne określenie stwierdzenia nieważności małżeństwa w Kościele. Sprawdź jakie są przesłanki unieważnienia takiego małżeństwa, czy musimy korzystać z pomocy adwokata kościelnego oraz jak przebiega proces.

Sakramentalne małżeństwo może zostać zawarte nieważnie z powodu jednej z dwunastu małżeńskich przeszkód rozrywających, od której nie uzyskano dyspensy.

Orzeczenie nieważności małżeństwa sakramentalnego (kościelnego) zgodnie z instrukcją Dignitas conubii opracowaną przez Papieską Radę Interpretacji Tekstów Prawnych możliwe jest wyłącznie na drodze sądowej, a nie np. w ramach tzw. forum wewnętrznego, tj. sumienia.

Co w sytuacji, gdy jedno z małżonków przed ślubem bierze kredyt? Jakie ma to skutki po zawarciu małżeństwa?

Braki formy kanonicznej podczas wyrażania zgody małżeńskiej najczęściej dotyczą kapłana asystującego przy zawieraniu małżeństwa oraz zobowiązania do zawierania małżeństwa przez katolików według formy przypisanej prawem.

Jak przebiega rozwód kościelny w przypadku gdy strona pozwana nie bierze udziału w sprawie? Kwestia ta jest dość częstą przyczyną zapytań osób zainteresowanych prowadzeniem procesu o orzeczenie nieważności małżeństwa kościelnego.

Proces do dyspensy od małżeństwa zawartego a niedopełnionego z powodu racji duszpasterskich winien przede wszystkim zwracać uwagę na celowość udzielenia łaski dyspensy i ewentualnego uniknięcia skandalu lub zdziwienia wiernych.

Pełnomocnik ds. równego traktowania stwierdził, że zakaz zawierania małżeństw dla osób chorych psychicznie jest dyskryminujący i w związku z tym należałoby zmienić przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Do ważnego zawarcia małżeństwa przez pełnomocnika wymaga się, aby było specjalne upoważnienie do zawarcia go z określoną osobą oraz żeby pełnomocnik był wyznaczony osobiście przez mandanta i osobiście wypełnił swoje zadanie.

Ślub konkordatowy wywołuje skutki zarówno wyznaniowe jak i prawne. Rozwód małżonków, którzy zawarli ślub konkordatowy nie różni się niczym od innych rozwodów. Należy jednak pamiętać, że rozwód nie rozwiązuje małżeństwa wyznaniowego a jedynie cywilne.

Przywilej wiary powstaje w sytuacji, gdy nowo ochrzczony małżonek przed ślubem był bigamistą lub kobieta miała wielu mężów. Ten sposób rozwiązania małżeństwa cieszy się przychylnością prawa i stanowi domniemanie prawne zwykle przemawiające na korzyść przywileju wiary w warunkach wątpliwych.

Małżeństwo potocznie nazywane konkordatowym wywołuje skutki zarówno wyznaniowe, jak i cywilne. Unieważnienie takiego małżeństwa przez polski sąd nie oznacza zatem automatycznego unieważnienia ślubu w Kościele.

ślub, Rozwód kościelny

Nieważny ślub kościelny: jak rozpoznać symulację?

Zasada niełączenia tytułów prawnych w procesie kościelnym

Jak zawrzeć ważne kościelne małżeństwo

Terminy w kościelnym procesie małżeńskim

Czy przed uzyskaniem kościelnego wyroku nasze małżeństwo było ważne?

Adwokat i strona w kościelnym procesie małżeńskim

Specyfika kościelnego procesu o nieważność małżeństwa

Kościelny proces o nieważność małżeństwa w różnych sądach

Możliwe trudności podczas kościelnego procesu małżeńskiego

Symulacja jako przyczyna nieważności małżeństwa kościelnego

Wiek jako przyczyna nieważności kościelnego małżeństwa

Poglądy niezgodne z nauką Kościoła a nieważność małżeństwa

Adwokat kościelny i jego sukces w procesie małżeńskim

Stwierdzenie nieważności małżeństwa a rozwód cywilny

"Rozwód kościelny" a choroba psychiczna małżonka

Stwierdzenie nieważności małżeństwa kościelnego a kolejny ślub

Jak napisać skargę powodową?

Wybór sądu w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa kościelnego

Rozwód kościelny a zdrada

Stwierdzenie nieważności małżeństwa kościelnego z powodu zdrady

Załączniki do skargi powodowej

Stanowiska stron w kościelnym procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa

Obrońca węzła małżeńskiego w procesie kościelnym

Zawarcie związku małżeńskiego z wyznawcą islamu

Czas trwania procesu o stwierdzenie nieważności małżeństwa kościelnego

Świadkowie w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa kościelnego

Psychiczna niezdolność do podjęcia istotnych obowiązków małżeńskich

Przymus i bojaźń szacunkowa jako podstawy nieważności małżeństwa

Jak uzyskać unieważnienie małżeństwa po rozwodzie?

Kary w prawie kościelnym

Karalność przestępstwa bigamii

Proces kościelny o stwierdzenie nieważności małżeństwa

Niezdolność natury psychicznej - „unieważnienie małżeństwa”

Oświadczenia stron w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa

Przyznanie sądowe w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa

Przebieg postępowania sądowego o stwierdzenie nieważności małżeństwa

Małżeństwo mieszane i jego konsekwencje

Rozwód kościelny: Przeszkoda różnej religii

Rozwód kościelny - kompendium

Rozwód kościelny: Przeszkody małżeńskie

Nieważność małżeństwa kościelnego

Ekspert radzi: Kredyt przed ślubem

Braki formy kanonicznej podstawą do stwierdzenia nieważności małżeństwa

Rozwód kościelny - nieobecność strony pozwanej

Postępowanie sądowe w przedmiocie rozwiązanie małżeństwa niedopełnionego

Czy zakaz małżeństw osobom chorym psychicznie jest dyskryminujący?

Zawarcie małżeństwa kościelnego przez pełnomocnika

Ślub konkordatowy a rozwód

Rozwiązanie małżeństwa pełnią władzy papieskiej

Unieważnienie ślubu konkordatowego - jak i kiedy?