Pozwolenie na budowę a nieważność planu miejscowego

Wyniku stwierdzenia nieważności miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, na podstawie, którego udzielono określonych pozwoleń. (Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 kwietnia 2014 r., sygn. akt II OSK 2868/12.)

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego

W myśl art. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego czy określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje poprzez uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze odrębnej decyzji administracyjnej: decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego (w odniesieniu do ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego) albo decyzji o warunkach zabudowy (w odniesieniu do pozostałych planowanych przedsięwzięć).

Polecamy: Seria 5 książek. Poznaj swoje prawa!

Plan miejscowy jest wydawany w formie uchwały rady gminy i obowiązuje od dnia w niej określonego, przy czym nie wcześniej niż po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia uchwały w dzienniku urzędowym województwa.

Nieważność miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego a pozwolenie na budowę

Z perspektywy postępowania w sprawie wydania decyzji o pozwoleniu na budowę, należy wskazać na art. 35 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2020, poz. 1333), zgodnie z którym pozwolenie na budowę jest wydawane po uprzednim zweryfikowaniu przez właściwy organ zgodności projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jeżeli został uchwalony. Zatem zgodność planowanej inwestycji z postanowieniami miejscowego planu, a w razie jego braku, z treścią decyzji o warunkach zabudowy, stanowi obowiązkowy składnik postępowania o udzielenie pozwolenia na budowę. Co więcej, w przypadku stwierdzenia niezgodności projektu budowlanego z obowiązującym miejscowym planem, właściwy organ nakłada postanowieniem obowiązek usunięcia wskazanych nieprawidłowości w projekcie, określając termin ich usunięcia, a po jego bezskutecznym upływie jest uprawniony wydać decyzję o odmowie zatwierdzenia projektu i udzielenia pozwolenia na budowę.

Stwierdzenie nieważności miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego następuje w myśl art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2020, poz. 1378). Wójt obowiązany jest do przedłożenia wojewodzie uchwały o miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, w ciągu 7 dni od dnia ich podjęcia. Istotne jest tu, iż o nieważności uchwały w całości lub w części orzeka organ nadzoru w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia doręczenia uchwały. W myśl art. 93 ust. 1. ustawy o samorządzie gminnym po upływie 30-dniowego terminu organ nadzoru nie może we własnym zakresie stwierdzić nieważności uchwały organu gminy. W tym przypadku jedynym dostępnym dla organu nadzoru rozwiązaniem będzie zaskarżenie uchwały do właściwego sądu administracyjnego. Poza wskazanym wyżej trybem stwierdzenia nieważności uchwały, dostępną dla każdego, czyjego interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone daną uchwałą, po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia. Z godnie z art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, uchwała organu gminy sprzeczna z prawem jest nieważna. Dodatkowo należy wskazać na szczególne okoliczności powodujące nieważności uchwały o miejscowym planie w całości lub części, które zostały określone w art. 28 ust. 1 ustawy planu zagospodarowania przestrzennego.