Renta dożywotnia a umowa o dożywocie

Renta

Dożywocie

Reguluje Kodeks cywilny – art. 903-907

Reguluje Kodeks cywilny – art. 908 – 916

Nabywca zobowiązuje się względem zbywcy do określonych świadczeń okresowych w pieniądzu lub w rzeczach oznaczonych tylko co do gatunku. Nie można skutecznie zobowiązać się do świadczeń innych, niż w pieniądzu lub w rzeczach oznaczonych co do gatunku. Zakres zobowiązania ściśle określa ustawa.

Zobowiązanie nabywcy do zapewnienia zbywcy dożywotniego utrzymania, co w braku odmiennej umowy oznacza: przyjąć zbywcę jako domownika, dostarczać mu wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła i opału, zapewnić mu odpowiednią pomoc i pielęgnowanie w chorobie oraz sprawić mu własnym kosztem pogrzeb odpowiadający zwyczajom miejscowym. Odmienny zakres może regulować umowa stron.

Zobowiązanie co do zasady jednostronne

Ustawowo określone zobowiązania obu stron

Podział wypłacanej renty w części równej w razie śmierci.

Odpowiednie obniżenie świadczenia w razie śmierci jednego ze współuprawnionych, jeśli umowa nie stanowi inaczej.

Brak odpowiedniej regulacji w zakresie zamiany renty na dożywocie, w zakresie jakichkolwiek zmian umowy dotyczących w/w decyduje wola stron

sąd na żądanie jednej ze stron zamieni wszystkie lub niektóre uprawnienia objęte treścią prawa dożywocia na dożywotnią rentę odpowiadającą wartości tych uprawnień, jeśli wytworzą się między dożywotnikiem a zobowiązanym takie stosunki, że nie można wymagać od stron, żeby pozostawały nadal w bezpośredniej ze sobą styczności

Decyduje wola stron.

Jeżeli zobowiązany z tytułu umowy o dożywocie zbył otrzymaną nieruchomość, dożywotnik może żądać zamiany prawa dożywocia na dożywotnią rentę odpowiadającą wartości tego prawa.

Brak regulacji ustawowej w tym zakresie

Możliwość zawarcia umowy na rzecz osoby bliskiej zbywcy, np. wstępnego

Prawo ma charakter osobisty, jest niezbywalne

Prawo niezbywalne