Polecenie

Umowa darowizny, w której zawarte jest polecenie, w nomenklaturze prawniczej nazywana jest tzw. darowizną cum modo.

Najczęstszym zastosowaniem polecenia jest wskazanie celu w jakim otrzymana korzyść (przedmiot) ma być używana przez obdarowanego.

Polecenie może mieć na względzie zarówno dobro samego obdarowanego, interes osoby trzeciej, interes społeczny, a nawet interes samego darczyńcy.

Przedmiot polecenia

Przedmiotem polecenia może być zarówno czynność czysto faktyczna jak i czynność prawna. Wypełnienie polecenia nie musi posiadać charakteru majątkowego i może sprowadzać się do osiągania pewnych celów niematerialnych

Wykonanie polecenia

Polecenie ustanawiane jest bez czynienia kogokolwiek wierzycielem. Z tego faktu wynika to, że wykonania polecenia może domagać się sam darczyńca, a po jego śmierci żądanie takie przysługuje jego spadkobiercom.

Gdy polecenie ma na względzie interes społeczny, jego spełnienia może domagać się również właściwy organ administracji publicznej.

Obdarowany może odmówić wykonania polecenia w razie istotnej zmiany stosunków, która nastąpiła po zawarciu umowy oraz w przypadku, gdy wyda darczyńcy lub jego spadkobiercom przedmiot darowizny w naturze, w stanie w jakim znajduje się w chwili podniesienia żądania.