Dla kogo emerytura lotnicza?

Pracownicy zatrudnieni w lotnictwie nabywają prawo do emerytury, jeżeli:

• osiągną odpowiedni wiek emerytalny (kobieta 55 lat, mężczyzna 60 lat);
• wiek ten muszą osiągnąć w czasie wykonywania prac na statkach żeglugi powietrznej lub podczas zatrudnienia, do którego są skierowani po zwolnieniu z pracy na statkach (warunek nie musi być spełniony, jeżeli pracownik z powodu inwalidztwa został zwolniony z pracy na statkach żeglugi powietrznej lub z pracy, do której został skierowany po zwolnieniu z pracy na statkach żeglugi powietrznej);
• mają wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy na statku żeglugi powietrznej.

Komisja lotniczo – lekarska może wydać orzeczenie o niezdolności do wykonywania czynności członka personelu latającego, pracownik może wtedy przejść na wcześniejszą emeryturę. Wówczas wiek emerytalny kobiet wynosi 50 lat, mężczyzn 60 lat.

Zobacz też: Emerytura dla twórców i artystów

Kto jest uprawniony do wcześniejszej emerytury?

Do emerytury, o której mowa powyżej, uprawnieni są pracownicy zatrudnieni na statkach żeglugi powietrznej na następujących stanowiskach:

• pilota, w tym również pilota wykonującego loty próbne i doświadczalne;
• skoczka spadochronowego;
• nawigatora;
• mechanika pokładowego;
• radiotelefonisty pokładowego;
• instruktora;
• radiooperatora pokładowego;
• stewarda, stewardesy.

Zgodnie z Rozporządzeniem Komisji (UE) NR 1178/2011 z dnia 3 listopada 2011 r. ustanawiającym wymagania techniczne i procedury administracyjne odnoszące się do załóg w lotnictwie cywilnym zgodnym z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 piloci po osiągnięciu pewnego wieku mają zakaz uczestniczenia w zarobkowym transporcie lotniczym.