Zakaz dyskryminacji przyszłych pracowników w czasie rekrutacji

Dyskryminacja

W świetle przepisów prawa pracy pracownicy powinni być równo traktowani w zakresie nawiązania stosunku pracy w szczególności bez względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie oraz orientację seksualną.

Ogłoszenia o pracę

Przeglądając ogłoszenia w sprawie pracy można zauważyć, że często mają one charakter dyskryminacyjny. Wymagania dla kandydatów opisywane są takimi zwrotami jak: młody, dynamiczny, energiczny, pełnosprawny. Oprócz tego w ofertach pracy umieszcza się jako wymóg granicę wieku, preferowaną płeć bądź też wymagania dot. wyglądu zewnętrznego. Takie praktyki w świetle obowiązujących przepisów są bezwzględnie zakazane.

Sklep z odzieżą w ofercie pracy wywieszonej w witrynie określił górną granicę wieku kandydatek na ekspedientkę – 35 lat. Jest to przejaw dyskryminacji bezpośredniej.

Oferty pracy nie mogą zawierać elementów wskazujących na preferowaną płeć, wiek czy też pełnosprawność kandydata, chyba że pracodawca może w sposób obiektywny udowodnić, że na danym stanowisku może pracować np. tylko i wyłącznie kobieta.

Pracodawca, który poszukuje pracownika do pracy znajdującej się w wykazie prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet (np. górnik) ma prawo określić w ogłoszeniu, że jest to stanowisko dla mężczyzny.

Rozmowa kwalifikacyjna

Z przejawami dyskryminacji można się również spotkać podczas rozmowy kwalifikacyjnej. Jest ona doskonałym źródłem informacji o przyszłym pracowniku. Jednak należy pamiętać, że nie wszystkie pytania są dozwolone.

Pracodawca zadając pytanie „czy ma Pani zamiar w najbliższym czasie mieć dzieci?” narusza zasadę równego traktowania.

Zobacz: Doradztwo zawodowe dla osób starszych

Naruszenie zasady niedyskryminowania

Przepisy gwarantują osobie, wobec której pracodawca naruszył zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, prawo do odszkodowania nie niższego niż minimalne wynagrodzenie za pracę, bez ograniczenia górnej granicy tego odszkodowania. Wysokość odszkodowania będzie zależała od rodzaju i stopnia, w jakim pracodawca naruszył swoje obowiązki w zakresie równego traktowania w zatrudnieniu.

Należy wyjaśnić, że podmiotem ponoszącym odpowiedzialność za naruszenie zasady równego traktowania jest pracodawca nawet w sytuacji, gdy naruszył zasady równego traktowania, nie nawiązując stosunku pracy, przez co w konsekwencji nie został pracodawcą. Prawo do odszkodowania przysługuje osobie, a więc nie tylko pracownikowi pozostającemu w zatrudnieniu.

Podejrzenie dyskryminacji

Najprostszym sposobem ustalenia czy w sprawie istnieje uzasadnione podejrzenie dyskryminacji jest przeprowadzenie testu „gdyby nie…”. Możemy sobie zadać pytanie np. „czy zostałbym zatrudniony, gdybym był młody?” Jeśli odpowiedź będzie twierdząca oznacza to, że została wobec nas naruszona zasada równego traktowania.

Zobacz serwis: Rekrutacja