Kiedy pacjent może zostać wypisany ze szpitala?

Wypisanie ze szpitala

Zgodnie z art. 22 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89, z późn. zm.) wypisanie ze szpitala następuje:

- gdy stan zdrowia nie wymaga dalszego leczenia w szpitalu,
- na żądanie osoby przebywającej w szpitalu lub jej przedstawiciela ustawowego,
- gdy osoba przebywająca w szpitalu w sposób rażący narusza regulamin porządkowy, a nie zachodzi obawa, że odmowa lub zaprzestanie udzielania świadczeń może spowodować bezpośrednie niebezpieczeństwo dla jej życia lub zdrowia albo życia lub zdrowia innych osób.

Decyzja lekarza

Decyzję o wypisie pacjenta ze szpitala podejmuje lekarz (prowadzący lub ordynator oddziału) jeżeli uzna, iż stan zdrowia pacjenta nie wymaga kontynuacji leczenia w szpitalu i proces diagnostyczno-terapeutyczny został zakończony, a dalsza hospitalizacja nie byłaby związana z leczeniem, a jedynie z innymi względami jak np. socjalnymi lub społecznymi.

Zobacz również: Zgoda pacjenta na udzielenie świadczeń zdrowotnych

Konsekwencje nieodebrania pacjenta ze szpitala

Należy mieć na uwadze, iż zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku, gdy przedstawiciel ustawowy lub opiekun faktyczny nie odbiera małoletniego lub osoby niezdolnej do samodzielnej egzystencji ze szpitala będącego publicznym zakładem opieki zdrowotnej (ZOZ) w wyznaczonym terminie, szpital zawiadamia o tym niezwłocznie organ gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu tej osoby oraz organizuje na koszt gminy przewiezienie do miejsca zamieszkania.

W sytuacji, gdy bliscy pacjenta nie chcą odebrać go ze szpitala lub on sam nie chce opuścić szpitala, a jego stan zdrowia nie wymaga dalszego leczenia szpitalnego, szpital ma prawo naliczyć pacjentowi koszty pobytu w szpitalu od terminu określonego przez kierownika ZOZ niezależnie od uprawnień do bezpłatnych świadczeń opieki zdrowotnej.

Przedłużenie pobytu pacjenta w szpitalu

Jeżeli pacjent lub rodzina chce przedłużyć pobyt pacjenta w szpitalu, np. do czasu załatwienia miejsca w innym zakładzie opieki zdrowotnej, należy uzgodnić z kierownikiem ZOZ przed planowym zakończeniem leczenia pacjenta w szpitalu, odpłatność za dodatkowy pobyt w szpitalu (art. 23 ust. 2 ww. ustawy).

Jeżeli pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy zgłaszają wątpliwości diagnostyczne lub terapeutyczne (również odnośnie zasadności wypisania pacjenta do domu po zakończonym leczeniu szpitalnym), mogą zawnioskować (zażądać) od lekarza udzielającego mu świadczeń opieki zdrowotnej, aby ten zasięgnął opinii innego lekarza (m.in. właściwego lekarza specjalisty) lub zwołał konsylium lekarskie. Niemniej, lekarz ma prawo odmówić zwołania konsylium lekarskiego lub zasięgnięcia opinii innego lekarza, jeżeli uzna, że żądanie jest bezzasadne. Zarówno żądanie pacjenta, jak i odmowa lekarza musi być odnotowana w dokumentacji medycznej. Te kwestie określone są w art. 37 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2008 r. Nr 136, poz. 857, z późn. zm.) oraz art. 6 ust. 3-5 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2009 r. Nr 52, poz. 417, z późn. zm.).

Źródło: Rzecznik Praw Pacjenta

Zobacz również serwis: Prawa pacjenta

Dowiedz się więcej z naszej publikacji

Przeciwdziałanie praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. Obowiązki biur rachunkowych

Tylko teraz

89,00 zł

99,00 zł

Przejdź do sklepu