Grzywnę wymierza się w stawkach dziennych, określając liczbę stawek oraz wysokość jednej stawki, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, najniższa liczba stawek wynosi 10, zaś najwyższa 540. Sąd może wymierzyć grzywnę także obok kary pozbawienia wolności wymienionej w art. 32 pkt 3, jeżeli sprawca dopuścił się czynu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub gdy korzyść majątkową osiągnął.
Czyn zabroniony uważa się za popełniony w czasie, w którym sprawca działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany. Czyn zabroniony uważa się za popełniony w miejscu, w którym sprawca działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany, albo gdzie skutek stanowiący znamię czynu zabronionego nastąpił lub według zamiaru sprawcy miał nastąpić.
Generalna zasada postępowania cywilnego stanowi, iż postępowanie kończy się wraz z wydaniem przez sąd ostatecznego orzeczenia rozstrzygającego sprawę, co do istoty tj. wyroku w procesie i postanowienia rozstrzygającego sprawę co do istoty w postępowaniu nieprocesowym. Jednak w czasie trwania postępowania mogą wystąpić okoliczności, które spowodują, iż wydanie orzeczenia rozstrzygającego sprawę, co do istoty jest niemożliwie lub stało się nieaktualne.