Czyn zabroniony uważa się za popełniony w czasie, w którym sprawca działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany. Czyn zabroniony uważa się za popełniony w miejscu, w którym sprawca działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany, albo gdzie skutek stanowiący znamię czynu zabronionego nastąpił lub według zamiaru sprawcy miał nastąpić.
Generalna zasada postępowania cywilnego stanowi, iż postępowanie kończy się wraz z wydaniem przez sąd ostatecznego orzeczenia rozstrzygającego sprawę, co do istoty tj. wyroku w procesie i postanowienia rozstrzygającego sprawę co do istoty w postępowaniu nieprocesowym. Jednak w czasie trwania postępowania mogą wystąpić okoliczności, które spowodują, iż wydanie orzeczenia rozstrzygającego sprawę, co do istoty jest niemożliwie lub stało się nieaktualne.