Na podstawie unijnego rozporządzenia, zwanego Rzym III małżonkowie mają możliwość wyboru prawa, które ma być zastosowane do ich rozwodu, czy separacji. Akt ten od 21 czerwca 2012 r. obowiązuje w Belgii, Bułgarii, Niemczech. Francji, Portugalii, Hiszpanii, Włoszech, Malcie, Łotwie, Luksemburgu, Węgrzech, Austrii, Rumunii i Słowenii.
Postępowanie sądowe w tej sprawie jest osobną sprawą rodzinną, która może, ale nie musi, być rozpoznawana łącznie z rozwodem. Do przedmiotów urządzenia domowego należą rzeczy ruchome, które służą do użytku obojga małżonków, a więc przede wszystkim meble, dywany, obrazy i wszystkie ruchome rzeczy znajdujące się w mieszkaniu małżeńskim.
Sąd może dopuścić dowód z filmu, telewizji, fotokopii, fotografii, planów, rysunków oraz płyt lub taśm dźwiękowych i innych przyrządów utrwalających albo przenoszących obrazy lub dźwięki. Dowody sąd przeprowadza, stosując odpowiednio przepisy o dowodzie z oględzin oraz o dowodzie z dokumentów.
Jeżeli ze związku małżeńskiego pochodzi więcej niż jedno wspólne małoletnie dziecko, powstaje do rozstrzygnięcia nie tylko kwestia, któremu z rodziców powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej, lecz również czy rozdzielić rodzeństwo między oboje rodziców, w przypadku, gdy rodzice „walczą” o dzieci. Zasadą powinno być nierozdzielanie rodzeństwa, natomiast rozdzielenie jest wyjątkiem, za którym przemawiać musi dobro dziecka.