Zakaz dyskryminacji w stosunkach pracowniczych

Stosunki pracownicze oraz powództwa wytaczane wskutek powstałych na ich tle sporów to przysłowiowy temat rzeka – wiele zostało już w tej kwestii powiedziane i zapewne wiele jeszcze usłyszymy, wciąż bowiem pojawiają się wątpliwości wymagające uwagi najwyższych instancji, w tym Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który w wyroku z dnia 18 grudnia 2014 r. w sprawie C-354/13 rozważył kwestię dyskryminacji pracownika z powodu otyłości.

Uwagę na przedmiotowy problem TSUE zwrócił za sprawą wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożonego przez retten i Kolding (duński sąd w Koldyndze) mającego na celu uzyskanie stanowiska Trybunału w kwestii prawidłowej wykładni zasad prawa Unii Europejskiej oraz dyrektywy Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy. Potrzeba wykładni owych przepisów wypłynęła na gruncie zawisłego przed tym sądem procesu wytoczonego z powództwa Fag og Arbejde (FOA) – związku zawodowego działającego w imieniu Karstena Kaltofta, niegdysiejszego pracownika Billund Komune (gmina Billund w Danii), przeciwko Kommunernes Landsforening (KL), krajowemu związkowi gmin duńskich.

Zobacz serwis: Praca

W myśl ustalonego w toku procesu stanu faktycznego współpraca pomiędzy K. Kaltoftem a gminą Billund nawiązała się 1 listopada 1996 r., kiedy podjął on zatrudnienie jako opiekun dziecięcy w ramach umowy o pracę zawartej na czas określony, która w styczniu 1998 r. zastąpiona została tożsamą umową o charakterze nieterminowym. Na tej podstawie K. Kaltoft, opiekun dziecięcy upoważniony do sprawowania pieczy nad czwórką dzieci wykonywał ową pracę w swoim miejscu zamieszkania przez blisko 15 lat. Według zgodnego stanowiska stron, pracownik był w tym czasie osobą otyłą w rozumieniu definicji otyłości przyjętej przez Światową Organizację Zdrowia (World's Health Organisation), uregulowanej na potrzeby „Międzynarodowej statystycznej klasyfikacji chorób i problemów zdrowotnych". W związku z powyższym, w latach 2008/2009 K. Kaltoft korzystał z udzielonego przez gminę w ramach programu polityki zdrowotnej dofinansowania zajęć sportowych, mających zwiększyć szansę pracownika na pozbycie się nadwagi. Ostatecznie, w marcu 2010 r. po powrocie K. Kaltofta z rocznego urlopu, przełożony pracownika w trakcie kilku niezapowiedzianych wizyt stwierdził, iż efekty podjętych prób walki z nadwagą okazały się nietrwałe. Wkrótce potem, wskutek spadku liczby dzieci pozostających pod opieką gminy Billund, grupa podopiecznych K. Kaltofta ograniczona została do trzech osób, następnie zaś – dnia 1 listopada 2010 r. otrzymał on telefoniczną informację o zamiarze rozwiązania jego stosunku pracy przez pracodawcę za wypowiedzeniem. Podczas osobistego spotkania pracownika z przełożonym w sprawie przyczyn planowanego zakończenia współpracy, które odbyło się tego samego dnia, nawiązano do otyłości K. Kaltofta, co strony przyznały zgodnie w toku procesu – spójnego stanowiska nie ustalono jednak w kwestii kontekstu poruszenia problemu nadwagi pracownika.

Zobacz serwis: Czas pracy