SPAM, czyli niechciane informacje

Nazwa

Zjawisko przekazywania niechcianych informacji jest potocznie określane jako spam bądź spamming. Niekiedy stosuje się również nazwę UBE - unsolicitated bulk e-mail lub UCE - unsolicitedcommercial email. Najczęściej określany jako zjawisko polegające na wysyłaniu maili zawierających treści reklamowe, przy braku zgody adresata na otrzymywanie tego typu komunikatów. Można również spotkać się z nazwą spam na określenie wszelkiego przekazywania niezamawianych informacji w formie elektronicznej, tak że trafiają do zindywidualizowanego odbiorcy, jak na przykład wysyłanie niechcianych wiadomości na telefony komórkowe.

Dane osobowe

Przerażenie budzi fakt, że ingeruje on w prywatność osób otrzymujących tego typu wiadomości. Obraca się danymi osobowymi bez zgody osób, których te dane dotyczą, a adresy mailowe powinny być postrzegane jako dane osobowe umożliwiające identyfikację osoby fizycznej dany adres posiadającej. Czasem spam przybiera formę reklamy, która przedstawia informacje nieprawdziwe albo wprowadzające w błąd. W ten sposób konsumenci tracą zaufanie do handlu elektronicznego.

Ustawa o świadczeniu usług drogą elektroniczną zabrania przesyłania niezamówionych informacji handlowych skierowanych do oznaczonego odbiorcy za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w szczególności poczty elektronicznej, pod groźbą grzywny. Informacje handlową uznaje się za zamówioną, jeśli odbiorca wyraził zgodę na jej otrzymywanie, a w szczególności udostępnił w tym celu identyfikujący go adres elektroniczny. Zgoda odbiorcy nie może być domniemana. Ustawa jednak nie odnosi się do niezamówionych informacji, które nie posiadają cech informacji handlowej, a zawierają szpiegowskie oprogramowanie lub treści pornograficzne.

Dla kontrastu warto jest przedstawić definicję informacji handlowej

Każda informacja przeznaczona bezpośrednio lub pośrednio do promowania towarów, usług przedsiębiorcy lub osoby wykonującej zawód, której prawo do wykonywania zawodu jest uzależnione od spełnienia wymagań określonych w odrębnych ustawach. Nie zalicza się do nich informacji służących do umożliwienia porozumiewania się za pomocą środków komunikacji elektronicznej z określoną osobą oraz informacji o towarach i usługach, które nie służą osiągnięciu efektu handlowego pożądanego przez podmiot, który zleca jej rozpowszechnianie, w szczególności bez wynagrodzenia lub innych korzyści od producentów, sprzedawców i świadczących usługi.

Tajemnica telekomunikacyjna

Na gruncie prawa telekomunikacyjnego istnieje również pojęcie tzw. tajemnicy telekomunikacyjnej, która dotyczy m.in. danych użytkownika. Wszelkie zapoznawanie się, utrwalanie, przechowywanie, przekazywanie i inne wykorzystywanie danych objętych taką tajemnicą jest zakazane, chyba że jest to przedmiotem usługi bądź jest niezbędne do jej wykonania albo następuje za zgodą nadawcy lub odbiorcy, których te dane dotyczą lub też dokonanie takich czynności jest niezbędne w celu zarejestrowania komunikatów i związanych z nimi danych, w celu zapewnienia dowodów transakcji handlowej. Zakazane jest również używanie automatycznych systemów wywołujących dla celów marketingu bezpośredniego, chyba że abonament lub użytkownik końcowy wyraził na to uprzednią zgodę.