Prawa konsumenta

Ustawę tą stosuje się do sprzedaży przez przedsiębiorcę rzeczy ruchomych konsumentowi – pod warunkiem, że nabywa on tą rzecz w celu nie związanym z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą lub zawodową. Dość skomplikowana definicja zastosowania wspomnianej ustawy sprowadza się jednak do wystąpienia dwóch zasadniczych cech takiego stosunku sprzedaży:

• sprzedaż rzeczy ruchomej musi być dokonana w zakresie działalności przedsiębiorstwa sprzedawcy. Przez przedsiębiorstwo należy rozumieć stałą, zorganizowaną działalność zarobkową, prowadzoną w oparciu o wydzielony majątek.

• kupującym jest osoba fizyczna nabywająca rzecz ruchomą w celu niezwiązanym z działalnością zawodową lub gospodarczą.

Umowa sprzedaży, która spełnia wszystkie ze wskazanych powyżej cech podlega reżimowi ustawy, z wyjątkiem jednak sprzedaży dokonywanej w postępowaniu egzekucyjnym, upadłościowym lub innym postępowaniu sądowym.

W przypadku sprzedaży konsumenckiej ustawa nakłada na sprzedającego rozbudowany obowiązek informowania kupującego o właściwościach towaru konsumpcyjnego.
Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy sprzedawca jest zobowiązany udzielić kupującemu jasnych, zrozumiałych i niewprowadzających w błąd informacji, wystarczających do prawidłowego i pełnego korzystania ze sprzedanego towaru konsumpcyjnego. Informacja sprzedawcy - sformułowana w języku polskim - powinna w szczególności wskazywać: nazwę towaru, określenie producenta lub importera, znak zgodności wymagany przez odrębne przepisy. Jeżeli sprzedaż konsumencka stanowi równocześnie umowę zawieraną na odległość, na sprzedawcy ciążą dodatkowo obowiązki informacyjne określone w art. 9 ust. 1 - 3 ustawy z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny.

Niezgodność towaru z umową

Najistotniejsze postanowienia powyższej ustawy sprowadzają się do wyłączenia przepisów kodeksu cywilnego odnośnie wad rzeczy w stosunku do sprzedaży konsumenckiej. W tego typu sprzedaży występuje osobne pojęcie – niezgodności towaru z umową.

Towar jest niezgodny z umową jeżeli:

• nie odpowiada podanemu wcześniej przez sprzedawcę opisowi;

• nie posiada cechy okazanej kupującemu próbki albo wzoru - towar ma inną barwę, odporność na ogień, wodę, rdzę, posiada inną jakość materiału niż okazana próbka lub wzór;

• nie nadaje się do celu określonego przez kupującego przy zawarciu umowy, chyba że sprzedawca zgłosił zastrzeżenia co do takiego przeznaczenia towaru.

Zobacz również: Niezgodność towaru z umową