Różnice pomiędzy wybranymi regulacjami w kodeksie prawa kanonicznego z 1983 r. i kodeksie prawa kanonicznegoz 1917 r.

Jak wiemy, małżeństwo może zostać nieważnie zawarte z racji istnienia jakiejś przeszkody małżeńskiej, z uwagi na jakąś wadę woli, bądź ze względu na brak zachowania formy kanonicznej. My skoncentrujemy się na dwóch pierwszych przyczynach nieważności, gdyż zachodzą one najczęściej.

Przechodząc do wymienionych w pierwszej kolejności przeszkód małżeńskich, od razu widać przy pierwszej z nich – przeszkoda wieku, iż chociaż znana ona była już w CIC, to jednak nowym jest przepis uprawniający Konferencje Episkopatu do podwyższenia wieku celem godziwego zawarcia związku (kan. 1083 §2 KPK). Na pewno przy tym chodzi o podkreślenie w wielu podręcznikach prawa kanonicznego kompetencji władzy partykularnej, ale można także stwierdzić, iż przyznanie takowej akurat przy tej przeszkodzie wynika też z innych przyczyn, a mianowicie: chociażby z rozwoju nauki, a przez to z uświadomienia sobie, iż to, co może być godziwe pod daną szerokością geograficzną, inaczej może być pojęte pod inną.

Kolejną różnicę widzimy przy przeszkodzie różnej religii, zwaną inaczej przeszkodą różnej wiary (kan. 1086 KPK), bowiem wg KPK przeszkoda ta obejmuje tylko związek katolików z nieochrzczonymi, ta regulacja, co jest godne zauważenia, obowiązuje od 2010 r., do tego okresu czasu w KPK mowa była nadto o Katolikach, którzy formalnym aktem wystąpili z Kościoła Katolickiego (kan. 1086 §1 KPK). W ogóle, obserwując tę przeszkodę widać też pewną w historii ewolucję, również podkreślaną w wielu podręcznikach, od postawy niechętnej zawieraniu małżeństw z osobami nie ochrzczonymi, do zupełnie innej, na pewno wynika to z większej tolerancji, a co z tym pozostaje w związku, z poznania innej kultury, ale przede wszystkim z faktu coraz większej wymiany pomiędzy ludźmi, co z kolei związane jest na sposób konieczny z nieutrudnianiem tworzenia takich związków małżeńskich. Na przykładzie tej regulacji widać nadto zmiany nie tylko pomiędzy CIC a KPK z oczywistych względów, ale już w samym KPK, i nie jest to jedyna zmiana.

Jak interpretować akta sprawy w kościelnym procesie małżeńskim?

Następną różnicę obserwujemy przy przeszkodzie występku, zwaną inaczej przeszkodą małżonkobójstwa (kan. 1090 KPK). W nowym Kodeksie w odróżnieniu od starego nie ma elementu tej przeszkody w postaci cudzołóstwa, która to z kolei okoliczność była w CIC. Po pierwsze, już samo zabójstwo współmałżonka jest nie tylko grzechem (jak cudzołóstwo) co dodatkowo przestępstwem, po drugie, najważniejsza jest jednak istota, czyli ów zamiar zawarcia związku nie zaś cudzołóstwo. Jak zatem widać, treść przepisów ewoluuje nie tylko z uwagi na rozwój innych dyscyplin, co także w wyniku głębszego zrozumienia istoty problemu, a stąd w wyniku doprecyzowania jego treści.

Z kolei przy przeszkodzie pokrewieństwa (kan. 1091 KPK) w nowym KPK w porównaniu z CIC daje się z łatwością zauważyć bardziej „luźniejsze” podejście do objęcia osób związanych tą przeszkodą (czwarty stopień linii bocznej, z możliwością udzielenia dyspensy już od trzeciego stopnia tejże linii). Z czego to może wynikać, z pewnością wiadome jest, iż im dalsze jest pokrewieństwo rodziców, tym korzystniejsze jest to dla nowego życia. Czyżby zatem w KPK był błąd nie uwzględniający tej prawdy. Można na tę regulację popatrzeć z innego punktu widzenia, a mianowicie z punktu zmniejszenia się problemu w postaci zawierania związków osób spokrewnionych ze sobą.

Różnice w wybranych regulacjach w kodeksie prawa kanonicznego i kodeksie rodzinnym i opiekuńczym